مقایسه تاثیر هشت هفته تمرین هوازی و مقاومتی به همراه مصرف مکمل کوئرستین بر سطح فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) بافت قلب در رت های نر نژاد ویستار

فعالیت ورزشی از طریق کاهش عوامل خطرزای سلامتی، نقش موثری در سلامت جسمی و روانی دارد. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر هشت هفته تمرین هوازی و مقاومتی به همراه مکمل کویرستین بر VEGF بافت قلب در رت ها بود.
35 سر رت 10 - 8 هفته ای به صورت تصادفی به 7 گروه هوازی، مقاومتی، هوازی + مکمل، مقاومتی + مکمل، مکمل، شم و کنترل تقسیم شدند. پس از دو هفته آشناسازی با محیط و یادگیری تمرین گروه های تمرینی برای 8 هفته طبق پروتکل به تمرین پرداختند. گروه هایی که باید مکمل دریافت می کردند، مکمل کویرستین را به میزان 50 میلی گرم بر کیلوگرم، سه روز در هفته و به مدت 8 هفته بصورت تزریق صفاقی دریافت کردند. 48 ساعت پس از آخرین مداخله تمرین، با استفاده از گاز CO2 بیهوش و کشته شدند. سپس نمونه گیری از قلب آنها انجام شد. برای اندازه گیری غلظت VEGF از روش الایزا استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح 05/0 ≥ P با استفاده از SPSS 22 استفاده شد.
یافته های تحقیق نشان داد که هشت هفته تمرین هوازی و مقاومتی و هوازی به همراه مکمل کویرستین، باعث افزایش معنی دار غلظت VEGF قلب رت ها، نسبت به گروه کنترل می شود (05/0 ≥ P)، ولی در گروه مکمل سطح VEGF در بافت قلب نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری نداشت (148/0 = P).
به طور کلی، مصرف کویرستین سبب مهار آنژیوژنز می شود ولی در گروه مکمل +  هوازی این اتفاق رخ نداد (011/0 = P) یعنی فعالیت هوازی بر اثرات مهاری کویرستین بر آنژیوژنز غلبه کرده است.