پیامد بایوچار و باکتری آزوسپریلیوم لیپوفروم بر عملکرد و شاخص های بهره وری آب در برنج رقم طارم هاشمی در دو رژیم آبیاری غرقابی و تناوبی

به منظور بررسی پیامد بایوچار به همراه کود نیتروژن، باکتری آزوسپریلیوم لیپوفروم و روش های مدیریت آبیاری بر عملکرد و شاخص های بهره وری آب در زراعت برنج، پژوهشی در دو سال زراعی 1396و 97 در مزرعه ی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، به صورت کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی اجرا شد. عامل اصلی، شیوه آبیاری در دو سطح آبیاری غرقاب و آبیاری تناوبی و عامل فرعی تیمار کودی در نه سطح، 100، 75 و 50 درصد نیتروژن به همراه 20، 10 و صفر تن بایوچار در هکتار و عامل فرعی- فرعی جدایه خالص باکتری آزوسپریلیوم لیپوفروم در دو سطح بدون مایه زنی و مایه زنی نشا در 3 تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که تیمارهای کودی بایوچار + نیتروژن، باکتری و شیوه آبیاری بر عملکرد شلتوک، میزان مصرف آب و شاخص های بهره وری آب اثر معنی داری داشت. در بررسی برهم کنش فاکتورها مشخص گردید که تیمار کودی 75 درصد نیتروژن به همراه 20 تن بیوچار در آبیاری غرقاب با باکتری و در آبیاری تناوبی بدون مصرف باکتری موجب بدست آوردن بیشترین میزان عملکرد شلتوک و شاخص های CPD و BPD با اختلاف معنی داری شده و در شاخص NBPD در حالت غرقاب بیشترین میزان مربوط به 75 درصد نیتروژن و 20 تن بایوچار ، به همراه باکتری و در آبیاری تناوبی مربوط به 50 درصد نیتروژن به همراه 20 تن بیوچار و بدون باکتری بوده است، که البته میزان این تاثیر گذاری در آبیاری تناوبی به مراتب چشم گیر تر بود. گمان می رود می توان با اعمال ترکیب کودی 75 درصد نیتروژن به همراه 20 تن بیوچار در آبیاری تناوبی، کاهش عملکرد حاصل از کم شدن مصرف آب را تا حد زیادی جبران نمود.