بررسی تاثیر آموزش جرئت ورزی بر جسارت سازگارانه و پرخاشگرانه پرستاران

 جریت ورزی و ابراز وجود فعالانه و سازش پذیر، یکی از مهم ترین مهارت های مورد نیاز پرستاران جهت کاهش تعارضات بین فردی و ساختن یک ارتباط تیمی موثر در محیط پیچیده بیمارستان هاست.

 هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر آموزش جریت ورزی بر جسارت سازگارانه و پرخاشگرانه پرستاران است.

مواد و روش ها:

 در این مطالعه مداخله ای، 64 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های شهرستان ابهر به روش تصادفی طبقه ای در دو گروه 32نفری مداخله و شاهد وارد مطالعه شدند. بسته آموزشی جریت ورزی به صورت کارگاه آموزشی دو روزه (10 ساعت) برای گروه مداخله برگزار شد. پرسش نامه اطلاعات جمعیت شناختی و جسارت سازگارانه و پرخاشگرانه تامپسون و برنبام قبل از مداخله، بلافاصله، یک و سه ماه پس از مداخله توسط شرکت کنندگان هر دو گروه تکمیل شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های فریدمن، من ویتنی، کای دو و فیشر استفاده شد.

یافته ها: 

میانگین نمرات جریت ورزی سازگارانه بلافاصله پس از مداخله (0/002=P) و یک ماه پس از مداخله (0/025=P) در دو گروه مداخله و شاهد تفاوت معناداری داشت. نمرات جری تورزی پرخاشگرانه بلافاصله پس از مداخله، یک و سه ماه پس از مداخله در دو گروه از نظر آماری تفاوت معناداری نداشت (P>0/05)، اما نتایج آزمون فریدمن حاکی از کاهش معنادار آماری در نمرات جرات ورزی پرخاشگرانه گروه مداخله قبل، بلافاصله، یک و سه ماه پس از مداخله بود (P=0/002).

نتیجه گیری: 

دوره آموزشی جریت ورزی، نمرات جسارت سازگارانه را افزایش و جسارت پرخاشگرانه را کاهش داده است. مدیران پرستاری و مسیولین ذی ربط می توانند با هدف ارتقای این مهارت ارزشمند، درصدد برنامه ریزی دوره های آموزشی مستمر و مفید باشند.