تاثیر سندروم پیش از قاعدگی در قصد ارتکاب جرم

واکنش کیفری نسبت به جرم متوقف و متاثر بر محرزشدن عناصری چند همچون عنصر قانونی، عنصر مادی و عنصر معنوی است. فقدان هر یک از این عناصر موجب مخدوش شدن اهلیت جزایی افراد می شود. بیماری ها و اختلالات روانی از جمله عواملی هستند که به دلیل تاثیر بر عنصر روانی جرم، موجب تغییر در مجازات می شوند. سندروم پیش از قاعدگی یا PMS حالتی است که به عنوان اختلال روانی شناخته شده و با وجود شیوع آن در کشور، اما در قوانین کشور اثری از آن یافت نمی شود، هرچند در مورد اختلالات روانی، وضع قانون صورت گرفته است، ولی همچنان قوانین موجود با کاستی هایی در مورد اختلالات کم تر دیده شده مانندPMS ، رو به روست.

پژوهش حاضر با روش تحلیلی توصیفی، با بررسی واژه «اذی» در آیه 222 سوره بقره و سیر واکنش جسم و روان زنان در اثر سندروم پیش از قاعدگی، همچنین با تکیه بر ادله پزشکی و حقوقی به بررسی امکان سنجی تاثیر این سندروم بر فقدان عنصر معنوی جرم و قصد، در نتیجه از میان رفتن اهلیت جزایی فرد، می پردازد.

یافته ها: 

در پژوهش حاضر مشخص شد که سندروم پیش از قاعدگی، پتانسیل و قابلیت قرارگیری در زمره بیماری های روانی را دارا است. همچنین ارتباط موجود بین این نوع سندروم و رفتار شخص از نظر پزشکی ثابت شد که این تاثیر می تواند خود را در احکام صادره نشان دهد.

ملاحظات اخلاقی:

 پژوهشگران این پژوهش، به دنبال شفاف سازی مساله ای مبهم هستند و در رسیدن به پاسخی مناسب سعی می کنند از طریق روش های منطقی مسیر خود را به سمت هدفشان طی کنند. در پژوهش حاضر با رعایت امانت از منابع مورد استفاده شده، سعی بر به کارگیری تمام ملاحظات اخلاقی مورد نیاز در یک پژوهش شده است.

بحث و نتیجه گیری: 

سندروم پیش از قاعدگی یا PMS از جمله بیماری های روانی است که می تواند بر حالات رفتاری فرد تاثیر بگذارد که نتیجه آن مختل شدن عناصر سازنده جرم است.