اثربخشی آموزش باورها و حالت فراشناختی بر مولفه های انگیزش تحصیلی دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش باورها و حالت فراشناختی بر انگیزش تحصیلی دانشجویان بود.

روش پژوهش، شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون_پس‌آزمون با گروه گواه و یک مرحله پیگیری است. جامعه آماری شامل دانشجویان دختر دوره کارشناسی (2202 نفر) دانشگاه بیرجند بود. با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس و با توجه به دارابودن معیارهای معدل 15 و پایین‌تر، عدم ابتلا به بیماری‌های روان‌شناختی، عدم مصرف داروهای ضد افسردگی و اضطراب و در صورت تمایل به همکاری، 32 نفر از دانشجویان به عنوان نمونه انتخاب شدند و براساس معیارهای پژوهش در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. برای مداخله از بسته آموزش فراشناخت سالاری‌فر (1391) به مدت 9 جلسه 90 دقیقه‌ای، هفته‌ای یک جلسه و برای جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس انگیزش تحصیلی والرند (1992) استفاده‌شد. به منظور کنترل اثر پیش‌آزمون، داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد تحلیل قرار گرفت.

نتایج نشان داد مداخله آموزشی، انگیزش تحصیلی درونی (7٫94F=، 01/0>P) و بیرونی (6٫72F=، 01/0>P) را به‌طور معناداری افزایش می‌دهد و این تاثیر در مرحله پیگیری ماندگار بود ولی بر بی‌انگیزگی تحصیلی دانشجویان تاثیر معناداری ندارد.

این بسته آموزشی این قابلیت را دارد که فراشناخت-های کارآمد را افزایش و فراشناخت‌های ناکارآمد را کاهش دهد. بنابراین می‌توان از این بسته برای افزایش انگیزش تحصیلی دانشجویان استفاده کرد.