اپیدمیولوژی خودکشی کامل و اقدام به خودکشی در شهرستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران در طی سال های 1391 تا 1395: یک مطالعه مقطعی

خودکشی عمل و رفتاری است آگاهانه که انسان برای مردن انجام می دهد. خودکشی یکی از مسایل مهم بهداشتی در جهان می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین اپیدمیولوژی خودکشی (کامل- اقدام) در شهرستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران در طی سال های 95 1391 طراحی گردید.

مطالعه مقطعی حاضر بر روی 22465 نفری که طی سال های 95- 1391 خودکشی (کامل-اقدام) کرده بودند انجام شد. اطلاعات از چک لیست گزارش ماهانه برنامه پیشگیری از خودکشی بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی مازندران استخراج شد. پس از جمع بندی به صورت تعداد و درصد گزارش و با استفاده از آزمون آماری مجذورکای تجزیه و تحلیل گردید.

376 نفر (67/1درصد) خودکشی کامل و 22089 نفر (33/98 درصد) اقدام به خودکشی کرده بودند. میانگین سنی و انحراف معیار افرادی که خودکشی کرده بودند30/10±07/27 سال بود. بیش ترین خودکشی کامل در گروه سنی 25 تا 34 سال، 114 نفر (32/30 درصد)، متاهل ها 256 نفر (68 درصد) و در جنس مرد 226 نفر (60 درصد) رخ داده بود. بیش ترین موارد اقدام به خودکشی را گروه سنی 15 تا 24 سال 10163 نفر (46 درصد)، متاهل ها 12703 نفر (58 درصد)، جنس زن 14748 نفر (67 درصد) و شغل خانه دار 8614 نفر (39 درصد) به خود اختصاص داده بودند.

به طور کلی عوامل مختلف دموگرافیک، مشکلات خانوادگی و اقتصادی می توانند خطر انجام خودکشی را بیش تر کنند، هم چنین شانس خودکش در افراد متاهل و خانه دار و گروه سنی 15 تا 34 سال بالا است. لازم است برای پیشگیری از خودکشی درگروه های آسیب پذیر، تصمیمات جدی تری گرفته شود.