بررسی و نقد مبانی مخالفان انقلاب و تشکیل حکومت در دوره غیبت

یکی از ابعاد زندگی انسانی، جنبه سیاسی اجتماعی آن است؛ اینکه نگاه اسلام به تشکیل حکومت در عصر غیبت چیست؟ مسلمانان در خصوص زندگی سیاسی و اجتماعی خود و تشکیل حکومت در عصر غیبت چه وظیفه ای دارند؟ برخی با استناد به روایاتی، هرگونه قیام و انقلاب قبل از ظهور حضرت قایم (عج) را حرام دانسته و می گویند: «هر پرچمی پیش از ظهور امام زمان (ع) برافراشته شود، رهبر آن طاغوت است.» این نوشتار، مبانی روایی مخالفان انقلاب و تشکیل حکومت را از لحاظ سندی و محتوایی نقد کرده و بدین نتیجه رسیده که؛ روایت های منع از قیام و توصیف قیام کنندگان به طاغوت، تنها یک روایت و با تسامح؛ دو روایت از مالک جهنی و ابوبصیر است که هر دو روایت از نظر سندی قابل خدشه بوده و از نظر محتوایی مردودند؛ نه با آیات قرآن سازگارند و نه با ضروریات دین و نه با اندیشه های شیعی (مبارزه با ظلم) و نه سیره ی پیشوایان دینی و نه با روح قرآن. این روایات در صورت صحت استناد به معصومان (ع)، ناظر به قیام هایی است که رهبران آن ها به جای حاکمیت الله و اهل بیت، خود را مهدی موعود (عج) معرفی می کنند.