ویژگی های روان سنجی مقیاس سندرم استکهلم؛ مطالعه زنان مراجعه کننده به پزشکی قانونی

این پژوهش با هدف ارزیابی ویژگی های روان سنجی مقیاس سندرم استکهلم در زنان مراجعه کننده به پزشکی قانونی انجام شد.

پژوهش حاضر، مطالعه ای توصیفی-پیمایشی از نوع مقطعی است و از مهر تا اسفند سال 1398 روی کلیه زنان (2110 نفر) دچار همسرآزاری مراجعه کننده به مراکز پزشکی قانونی شهر مشهد، انجام شد. به روش در دسترس و با استفاده از قاعده کلی دانش نمونه گیری در تحلیل عاملی و بر اساس نظریه استیونز، 360 زن انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات، شامل مقیاس سندرم استکهلم و پرسش نامه تجدید نظرشده دلبستگی بزرگسالان بودند. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی، روش همبستگی، ضریب آلفای کرونباخ و ضریب دونیمه کردن در نرم افزار SPSS 26 انجام شد.

 بر اساس تحلیل عاملی اکتشافی، ساختار 3عاملی (هسته، آسیب روان شناختی و وابستگی عشقی) مقیاس تایید شد. نتایج بررسی روایی همگرا و وگرا از طریق پرسش نامه دلبستگی بزرگسالان، بیانگر این بود که مقیاس سندرم استکهلم رابطه منفی معنی داری با دلبستگی ایمن و همبستگی مثبت معنی داری با هر دو دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا داشت. ضریب آلفای کرونباخ 0/886 و ضریب دونیمه کردن 0/707 نیز بیانگر پایایی مطلوب مقیاس بود.

 مقیاس سندرم استکهلم در نمونه های بالینی ایرانی مراجعه کننده به پزشکی قانونی مشهد از پایایی و روایی مطلوبی برخوردار است. این پرسش نامه ابزار مفیدی برای غربالگری و تشخیص اولیه است؛ به طوری که با کمک این مقیاس، می توان زنان در معرض خطر سندرم استکهلم در حوزه زناشویی را در مراحل اولیه شناسایی کرد و برای مداخله درمانی، اقدامات لازم را به عمل آورد.