تاثیر هم افزایی ورزش تناوبی شدید و تروگزروتین بر آسیب قلبی و عملکرد میتوکندری در سمیت قلبی ناشی از دوکسوروبیسین

دوکسوروبیسین (DOX)٬ داروی موثر در درمان انواع سرطان است که کاربرد آن به‌دلیل سمیت قلبی ناشی از دوز تجمعی به میزان زیادی محدود شده است. تروگزروتین (TRX) از فلاونوییدروتین مشتق می‌شود و خواص فارماکولوژیکی دارد. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر هم‌افزایی تمرین HIIT و تروگزروتین در کاهش سمیت قلبی ناشی از DOX و شاخص‌های عملکرد میتوکندری در سلول‌های قلبی رت‌ها است.

مواد و روش‌ها: 

رت‌های ویستار نر به‌صورت تصادفی در پنج گروه (10n=) تقسیم شدند: 1- Control 2- DOX، 3- HIIT+DOX، 4-TRX+DOX 5- HIIT+TRX+DOX. پس از آخرین تمرین HIIT، رت‌های تمرین کرده و گروه کنترل مربوطه تحت تزریق داخل صفاقی DOX با دوز mg/kg 20 قرار گرفتند. میزان تغییرات CKMB، با روش اسپکتوفوتومتری و آزمون الایزا، ROS میتوکندری و پتانسیل غشاء میتوکندری با تعین شدت رنگ‌های فلورسنت مربوطه انداز‌ه‎گیری شد.

تزریق DOX میزان CKMB سرم را در رت‌ها افزایش داد (05/0>P). تمرین HIIT و مصرف تروگزروتین، هر کدام به تنهایی، میزان CKMB سرم و ROS میتوکندری را کاهش داد (05/0>P) و تاثیر توام آنها بیشتر از هر کدام به تنهایی بود (01/0>P). همچنین تزریق DOX باعث کاهش پتانسیل غشاء میتوکندری در رت‌ها شد (01/0>P). درحالی‌که اثر تمرین HIIT و نیز اثر مصرف تروگزروتین هر کدام به تنهایی در افزایش پتانسیل غشاء میتوکندری معنی‌دار نبود به‌کارگیری توام آنها باعث افزایش معنی‌دار پتانسیل غشاء میتوکندری در رت‌ها شد (05/0>P).

نتیجه‌گیری: 

تاثیر توام تمرین HIIT و تروگزروتین برای پیشگیری از سمیت قلبی ناشی از DOX و بهبود عملکرد میتوکندری در سلول‌های قلبی رت‌ها موثرتر از کاربرد هر یک از این راه‌کارها به تنهایی می‌باشد.