تاثیر ویروس کووید-19 بر شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی اعضای هیئت علمی دانشگاه یزد

اعضای هییت علمی دانشگاه نقش اساسی در آموزش و کیفیت آن ایفا می کنند. بااین حال، شرایط کاری آن ها به گونه ای است که با اختلالات جدی اسکلتی عضلانی مواجه هستند. شیوع ویروس کووید-19 و تعطیلی دانشگاه ها و آموزش مجازی شرایط کاری اعضای هییت علمی را سخت تر از قبل کرده است. هدف این تحقیق بررسی تاثیر این ویروس روی شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی اعضای هییت علمی دانشگاه یزد و استخراج متغیرهای تاثیرگذار بر این اختلالات بود.

روش کار: 

این تحقیق توصیفی پیمایشی در سال 1399 روی 220 نفر از اعضای هییت علمی دانشگاه یزد انجام شد. این افراد به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد نوردیک در دو مرحله قبل و بعد از شیوع ویروس جمع آوری و در نرم افزار SPSS نسخه 25 با آزمون های مقایسه زوجی و t مستقل و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها: 

اختلالات اسکلتی عضلانی بعد از شیوع ویروس در اکثر اندام ها افزایش معناداری را تجربه کرد؛ به طوری که درصد فراوانی در گردن برای سه پردیس دانشگاه از 36 و 40 و 31درصد به 55 و 52 و 44درصد افزایش یافت. ناگفته نماند بین جنسیت و سابقه کار و روش تدریس با شیوع اختلالات رابطه معناداری وجود داشت و بیشترین اختلال نیز در کمر و گردن و زانو بود.

درصد کمی از اعضای هییت علمی فعالیت های ورزشی و نرمش های روزانه را انجام می دادند که می توان با برنامه ریزی روی این فعالیت ها، اختلالات را کاهش داد. همچنین، دانشگاه می تواند با تقسیم بندی آموزش مجازی در طول روز و هفته از تمرکز آموزش در زمانی خاص جلوگیری کند و باعث کاهش این اختلالات شود.