اثر نویز بر شناسایی سازه ای تیرها به روش خروجی-تنها

شناسایی سازه ای از روش های خروجی-تنها با استفاده از داده های خروجی سازه انجام می شود. این داده ها معمولا شامل پاسخ سازه به همراه مقداری نویز است. موفقیت روش های خروجی-تنها در تعیین پارامترهای ارتعاشی یک سازه، به نسبت سیگنال به نویز داده های خروجی وابسته است. در این مقاله پارامترهای ارتعاشی (فرکانس های طبیعی و شکل های مودی) یک تیر یک سر گیردار با استفاده از داده های خروجی ای که نسبت های سیگنال به نویز مختلفی دارند، بدست آمده است. پارامترهای ارتعاشی این تیر با استفاده از روش آنالیز مودال تعیین شده و به عنوان مشخصات ارتعاشی مبنای آن تیر در نظر گرفته شد. ورودی مناسبی به این تیر اعمال شده و سیگنال شتاب نقاط مختلف آن بدست آمد. برای ایجاد داده های نویزی، نویزهایی با توان های مختلف نسبت به توان سیگنال ها تولید شده و به آنها اضافه گردید. پارامترهای ارتعاشی این تیر به کمک دو روش خروجی-تنهای جستار قله و شناسایی زیرفضای تصادفی شناسایی شدند. پارامترهای ارتعاشی شناسایی شده با استفاده از این داده های آلوده به نویز با نسبت های سیگنال به نویز بزرگتر یا مساوی 25، مطابقت خوبی با مشخصات ارتعاشی مبنای تیر یک سر گیردار دارند. در محدوده نسبت سیگنال به نویز 0.25 تا 25 پارامترهای ارتعاشی مربوط به مود اول این تیر قابل شناسایی نبودند، ولی پارامترهای ارتعاشی مربوط به مودهای بالاتر شناسایی شدند.