ارزیابی توانایی پاسخگویی عملیاتی دیوان محاسبات کشور از دیدگاه یادگیری و رشد

منابع انسانی، سرمایه اصلی هر سازمان و عامل دستیابی به اهداف سازمان می باشد. منابع انسانی موثر و مناسب، به دیوان محاسبات کشور در راستای ایفای وظایف صیانت و پاسداری از بیت المال، یاری خواهد رساند. به منظور ایفای مسئولیت پاسخ گویی عملیاتی، دیوان محاسبات کشور با توجه به تغییر مبنا از نقدی به تعهدی باید به یادگیری و رشد منابع انسانی خود توجه و آن را با تغییر بودجه ریزی عملیاتی همگام سازد. هدف از این پژوهش، ارزیابی توانایی پاسخ گویی عملیاتی دیوان محاسبات کشور با تاکید بر دیدگاه یادگیری و رشد می باشد. روش پژوهش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از حیث گردآوری داده ها توصیفی-پیمایشی است و جامعه آماری آن حسابرسان، مدیران، ذی حسابان و اعضای هیات علمی دانشگاه که در بخش دولتی فعالیت می نمایند، تشکیل می دهد. نمونه پژوهش براساس روش کوکران و با استفاده از جدول مورگان 350 نفر، و دوره زمانی پژوهش سال 1397 می باشد. در این پژوهش پرسش نامه پژوهشگر ساخته مورد استفاده قرار گرفته، که تایید روایی و پایایی آن با کسب نظر استادان و صاحب نظران مختلف تعیین شده است. برای آزمون فرضیه های پژوهش از تحلیل عاملی تاییدی و معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که شاخص ها و مولفه های دیدگاه یادگیری و رشد جهت پاسخ گویی عملیاتی دیوان محاسبات کشور مطلوب ارزیابی نمی گردد.