تاثیر روکش بذر با مکمل‏ های حاوی عناصر غذایی و محرک‏های رشد بر استقرار بوته و مراحل اولیه رشد چغندرقند

این تحقیق با هدف بررسی تاثیر روکش بذر با مکمل‏های حاوی عناصر غذایی و محرک‏های رشد فسنوترن، آمینول‏فورته، هیومی‏فورته و هیومیکا بر استقرار و رشد گیاهچه چغندرقند در سال 1395 در دانشگاه محقق اردبیلی تحت شرایط مزرعه‏ انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‏های کامل تصادفی با چهار تکرار به اجرا درآمد. فاکتورهای آزمایش شامل شستشوی بذر (شستشو و عدم شستشو)، رقم (شکوفا و پارس) و مقادیر مختلف فرآورده‏های فسنوترن (62/12، 24/25 و 5/50 میلی‏لیتر در کیلوگرم بذر)، آمینول‏فورته (62/12، 24/25 و 5/50 میلی‏لیتر در کیلوگرم بذر)، هیومی‏فورته (62/12، 24/25 و 5/50 میلی‏لیتر در کیلوگرم بذر) و هیومیکا (10، 20 و 30 میلی‏لیتر در کیلوگرم بذر) به همراه تیمار شاهد (بدون روکش) بودند. نتایج نشان داد که شستشوی بذر اختلاف بین هیبریدها را از نظر رسیدن به 90 درصد سبزشدن کاهش داد و هر دو هیبرید به طور همزمان و سریع تر سبز شدند. نتایج نشان داد که روکش بذر با هیومیکا در هر دو هیبرید باعث افزایش درصد استقرار بوته شد و تیمار روکش بذر با فسنوترن نسبت به دیگر تیمارها دارای کم ترین درصد استقرار بوته بود. نتایج این تحقیق نشان داد که روکش‏دارکردن بذر بعد از شستشوی بذر کارایی روکش‏‏دارکردن بذر چغندرقند را افزایش داد. به‏طوری که درصد استقرار بوته در تمامی تیمارهای روکش بذر بعد از تیمار شستشوی بذر در مقایسه با روکش بذر بدون شستشوی قبلی بذر، به طور قابل توجهی بیش تر بود. وزن خشک برگ در تمامی تیمارهای روکش بذر به غیر از روکش بذر با فسنوترن (50/50 میلی‏لیتر در کیلوگرم بذر) نسبت به تیمار شاهد بیش تر بود و در بین تیمارها نیز تیمار روکش بذر با هیومیکا (30 میلی‏لیتر در هر کیلوگرم بذر) دارای بیش ترین وزن خشک برگ بود. در بین تیمارهای مختلف، روکش بذر با هیومیکا و آمینول‏فورته در هیبرید پارس و بعد از شستشوی بذر از بیش ترین وزن خشک ریشه برخوردار بود. در این تحقیق حداکثر شاخص کلروفیل کل و عملکرد کوانتومی فتوسیستم II در سطح 30 میلی‏لیتر هیومیکا در هر کیلوگرم بذر مشاهده گردید.