بررسی تجربی اثر نوع سطح بر مشخصه های انتقال حرارت جوشش استخری در حضور نانوسیالات با سیال پایه هیبریدی

در این مطالعه اثر سطح میکروساختار شده برنجی و اثرات رسوب نانوسیالات در فرایند جوشش استخری بر مشخصه های انتقال حرارت بررسی شده است؛ سیالات پایه شامل: آب دیونیزه ی خالص، 70٪ آب 30٪ اتیلن گلیکول، 50٪ آب 50٪ اتیلن گلیکول، 30٪آب 70٪ اتیلن گلیکول که با ذرات نانولوله های کربنی چندجداره ی پایه ی OH در دو درصد حجمی 0٫025٪ و 0٫1٪
ترکیب شده اند. شار حرارتی بحرانی و ضریب انتقال حرارت در جوشش سیالات پایه روی سطح میکروساختار شده نسبت به سطح صیقلی افزایش قابل ملاحظه یی یافت. در آزمایشات جوشش روی سطح میکروساختار شده در حضور نانوسیالات با افزایش غلظت نانوسیال، شار حرارتی بحرانی و ضریب انتقال حرارت افزایش یافته است. همچنین در سطح میکروساختار شده رسوب یافته توسط نانو ذرات، این دو پارامتر به ترتیب نسبت به سطح میکروساختار شده ی بدون رسوب افزایش و کاهش یافته است. در کلیه ی آزمایشات جوشش استخری سیالات پایه هیبریدی، با افزایش غلظت اتیلن گلیکول، شار حرارتی بحرانی و ضریب انتقال حرارت کاهش یافته است.