تحلیل رشته های هنری دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی تحت پوشش مستقیم وزرات عتف
افزون بر هفتاد سال از تشکیل رسمی اولین دانشکده هنری تحت پوشش مستقیم آموزش عالی ایران میگذرد. ازآن زمان تاکنون رشتههای حوزه هنر در زیر مجموعه تشکیلات دانشگاهی به نام دانشگاه تخصصی، پردیس، دانشکده، گروه و رشته در نقاط مختلف کشور توسعه یافتند. از این رو مسئله این پژوهش چگونگی گسترش آموزش عالی هنر در ایران، در طول زمان و بر اساس استعداد منطقهای و بیان وضعیت کنونی آن است و به سوالاتی چون شمار رشته محلهای هنر دانشگاههای تحت پوشش مستقیم وزارت علوم و مقاطع آنها و نیز چگونگی مقاطع این رشتهها و همچنین چیستی نظام تشکیلاتی دانشگاهی که رشتههای هنری در ذیل مدیریت آن فعالیت میکنند، پاسخ داده میشود.
شناخت افزون تر ساختار آموزش عالی هنر ایران و رشتهمحلها و مقاطع آنها به منظور کاربردهای مختلف همچون پذیرش دانشجوی خارجی در رشتههای هنر دانشگاههای ایران از اهداف اصلی این پژوهش است.
پژوهش حاضر ترکیبی از رویکردهای کمی و کیفی است که دادههای آن از درگاه های اینترنتی دانشگاههای کشور و دفترچه رشتهمحلهای سازمان سنجش و سایر منابع اطلاعاتی و کتابخانهای به دست آمده است. در ادامه فرآیند تحقیق دادهها به صورت آماری بر اساس سیر تاریخی تاسیس رشتهها و ساختار مقاطع رشتههای دانشگاهی در ایران تحلیل محتوی و نتایج آن به صورت تحلیلی ارایه شده است.
یافتههای این مقاله نشان داد که از زمان تاسیس دانشگاه با مفهوم امروزی آن در ایران، تاکنون حدود 341رشته محل در مقاطع سهگانه، کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری تحت پوشش وزارت علوم و در ذیل نام 86 عنوان رشته مصوب راهاندازی شده که در این میان، سهم مقطع کارشناسی 186، کارشناسی ارشد222 و دکتری 46 رشته محل بوده است. با توجه به این آمار و آنچه در متن آمده به گمان نگارندگان از میان رشتههای هنری مختلف، رشته فرش بر اساس استعداد محلی و منطقهای راهاندازی شده و در این میان جای رشته موسیقی نواحی خالی است. از این رو شایسته است راهاندازی سایر رشتههای با ظرفیت خاص منطقهای توسط دانشگاهای محلی مورد توجه قرار گرفته و نسل تازهای از هنرمندان دانشگاهی از میان مناطقی که تولیدات و رشتههای هنری در آنها ریشهدار است با دانش نو به جامعه هنری ایران و جهان معرفی شوند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.