بررسی و اولویت بندی تهدیدات سنجش از دور حوزه نظامی جمهوری اسلامی ایران

استفاده موثر از برتری اطلاعاتی در درگیر ی های نظامی، یک محیط فعال را برای فرمانده ایجاد می کند تا با کمک آن، راهبردهای ابتکاری، اصول عملیاتی و مانورهای رزمی را هرچه مطلوب تر اجرا کند. از یک سو، نادیده گرفتن هرگونه تهدید در حوزه اطلاعات نظامی - امنیتی خودی می تواند در پیشرفت عملیات و سهولت دستیابی دشمن به اهداف آن اثر مستقیم داشته باشد و از سوی دیگر فناوری های نوین عصر اطلاعات با تغییر تاکتیک ها، تکنیک ها و رویه ها منجر به افزایش ظرفیت های سامانه های کسب اطلاعات به ویژه در حوزه «سنجش ازدور» گردیده است. این توانمندی خود می تواند برای هر فرمانده یک ویژگی خاص در کنترل نیروهای عملیاتی و ارتقاء مدیریت صحنه نبرد در مراحل قبل، حین و بعد از حمله یا دفاع تلقی گردد. این تحقیق با ماهیت اکتشافی در راستای تامین بخشی از نیازمندی جهت تدوین الگوی راهبردی دفاع غیرعامل در مقابله با تهدیدات «سنجش ازدور»، انجام که در آن از راهبرد نظریه داده بنیاد استفاده شده است. جمع آوری و تحلیل داده ها به طور آگاهانه هم زمان انجام و در فاز کمی نیز با طراحی پرسشنامه برگرفته از کدگذاری با روش نمونه گیری هدفمند در جامعه هدف توزیع و درنهایت موردبررسی قرار گرفت. با استفاده از آزمون فریدمن اولویت بندی متغیرها تعیین و در انتها اولویت بندی کیفی با استفاده از داده های کمی بازنگری و مشخص گردید که سنجنده های «راداری»، «حرارتی»، «فرا طیفی»، «اپتیکی چند طیفی (مریی)»، «اپتیکی پنکروماتیک (مریی)»، «لیزری (لیدار)» و «ماکروویو غیرفعال» نسبت به دیگر تهدیدات «سنجش ازدور» از اولویت بالاتری برخوردار هستند.