چند ضرورت مهم برای پیشرفت علم در ایران

باور "ما میتوانیم" موجب ایجاد موفق دوره های تحصیلات تکمیلی ایران شد و نتیجه آن تربیت نیروی انسانی متخصص و کارآمد شد و آنگاه رشد کمیت مستندات علمی کشور را به دنبال داشت و در سال گذشته میلادی (2019 (رتبه جهانی ما را به شانزده رساند. تکامل علم در ایران و عبور از کمیت گرایی به کیفیگرایی، مسیر درست و برنامه ریزی شدهای بود که توانست دانشگاه های کشور را در جایگاه جهانی قرار دهد و اکنون ارتقا بیش از پیش آنها در دستورکار است تا ایران اسلامی بتواند به جایگاه واقعی خود در تعلیم و تعلم جهانی برسد. اکنون شاهد رشد شرکتهای دانش بنیان و به کارگیری علم در خدمت جامعه هستیم. دانشگاه ها، جامعه محوری را در دستورکار آموزش، پژوهش و سیاست های علمی خود قرار داده تا رویای "جهانی اندیشیدن و بومی عمل کردن" را به زودی شاهد آن باشد. توانایی ایران اسلامی در همه زمینه ها مرهون رشد علمی ایران بوده و اکنون به یک باور جهانی تبدیل شده است. حال وقت اشتغال و کارآفرینی، ایجاد ثروت از علم از مسیر مطلوب، امیدآفرینی ، اطمینان آفرینی، توسعه گفتمان های علمی و بیان پیشرفت ها در حوزه عمل، دیپلماسی علمی در جهان و ای جاد مراکز نشر علمی بهدست انجمن های علمی توانمند و بخش خصوصی می باشد. ضرورت توازن علم در بین همه ابعاد دانش آفرینی ایجاب می کند که از تمام توان علمی کشور بهره برداری شود. می باید با تفکر بین رشتهای، هر سه حوزه علوم، علوم اجتماعی و علوم انسانی بهعلاوه هنر همگام با هم عمل نمایند تا به رشد علمی جهانی مطلوب برسیم، چرا که در جهان امروز تحقیق نیازمند نگاه جامع از سوی همه رشته های علمی است.