الگوی مدیریت بحران برای بخش عرضه گردشگری ایران؛ نمونه موردی: بحران شیوع ویروس کووید- 19

با توجه به پیچیدگی های دنیای امروز، زندگی بشر دایما در معرض بحرانهای متفاوتی چون بحرانهای طبیعی، تروریستی و بیماری است. بحران، به طور ناگهانی و بدون برنامه ریزی قبلی اتفاق میافتد و آثار مخربی با خود به همراه دارد. رویکرد نوین برای مواجهه با بحران، مدیریت آن است که عالوه بر کاهش اثرات و جبران خسارتهای آن، برای مواجهه احتمالی و تقویت و احیا و ارتقای سیستم برنامه ریزی میکند. یکی از این بحرانهایی که اخیرا جامعه جهانی و از جمله ایران را دچار چالش کرده، ویروس همه گیر کووید- 11 است. این بحران با توجه به ویژگیهایی که دارد، متمایز از بحرانهای دیگر است و بسیار بیشتر از سایر بحرانها صنعت گردشگری را تحت تاثیر قرار داده است، به طوری که موجب توقف فعالیتهای گردشگری شده است. به دنبال توقف فعالیتهای گردشگری، بخش عرضه گردشگری کشور با چالشهای اساسی روبرو شده است؛ بنابراین، این پژوهش بر آن بوده است تا به منظور کمک به کسبوکارها برای مقابله با این بحران و چالشهای آن، الگوی ساختاری مدیریت بحران در صنعت گردشگری ایران ارایه دهد. این پژوهش، بر اساس هدف کاربردی، به لحاظ ماهیت، تبینی است و رویکرد کمی دارد. مدل استخراج شده از بخش کیفی طرح پژوهشی، توسط صاحبان کسب و کارهای گردشگری  مراکز اقامتی، آژانسهای مسافرتی، حمل و نقل، خدمات گردشگری الکترونیک مورد سنجش قرار گرفت. بر این اساس، پرسشنامه به صورت آنالین و به روش نمونه گیری هدفمند در اختیار جامعه آماری قرار گرفت. بر اساس حداقل نمونه 144 نمونه تعداد 143 پرسشنامه تکمیل شد و تایید یا رد الگوی ارایه شده توسط نرم افزار -Smart PLS و آزمون تحلیل عاملی تاییدی مورد سنجش قرار گرفت. طبق نتایج حاصل، الگوی ساختاری ارایه شده برای بخش عرضه در مواجه با بحران تایید شد. بر اساس این الگو برای بخش عرضه گردشگری کشور به منظور مواجهه با بحران در هر یک از مراحل قبل و حین و پس از بحران اهداف، راهبردها و اقدامات الزم تعیین شد.