ارتباط سیاست های پولی و محیط تورمی با حجم سپرده بانک ها در ایران (الگوی Panel VAR)

بررسی ارتباط بین محیط های تورمی و سیاست های پولی با سپرده های بانک ها یکی از مباحث مهم و اساسی در ادبیات اقتصاد پول و بانکداری محسوب شده و بخشی عمده از مطالعات تجربی را در سال های اخیر به خود اختصاص داده است. ازاین رو، هدف اصلی این مطالعه تبیین ارتباط بین سیاست های پولی و محیط های تورمی با حجم سپرده 23 بانک خصوصی و دولتی طی سال های 1387-1397 است. برای این منظور، ابتدا با بهره گیری از رهیافت غیرخطی چرخشی مارکوف، محیط های تورمی آرام و ملایم و شدید استخراج و در ادامه، به روش خودرگرسیون برداری در داده های تابلویی به ارزیابی اثر تکانه های سیاست پولی نرخ رشد حجم نقدینگی، نرخ سود بانکی، و نسبت ذخیره قانونی بانک ها بر حجم سپرده بانک ها پرداخته شده است. نتایج تخمین مدل دلالت بر ثبات و پایداری مدل و معناداری ضرایب برآوردشده در کوتاه مدت داشته و تکانه های سیاست پولی و محیط های تورمی جنبه میرا و گذرا دارد، به طوری که انحراف معیار تکانه واردشده به نرخ رشد نقدینگی، نسبت سپرده قانونی بانک ها، و کیفیت دارایی به ترتیب در سال های اولیه (دوره های خیلی کوتاه مدت) حجم سپرده بانک ها را کاهش می دهد، اما به تدریج از دوره سوم به بعد، از آثار کاهنده آن کاسته می شود و به سمت مقدار قبل از ایجاد تکانه میل می کند. برای متغیرهای نرخ سود سپرده، کیفیت نقدینگی، و نرخ رشد تولید نیز آثار تکانه ها در دوره های خیلی کوتاه مدت (1 تا 4 سال) بر حجم سپرده بانک ها افزایشی بوده است، اما به تدریج از اثر افزایشی آن ها کاسته می شود و به وضعیت تعادلی قبل از ایجاد تکانه میل می کند.