تاثیر ماساژ بازتابی کف پا بر کاهش دیسترس تنفسی نوزادان نارس تحت تهویه غیر تهاجمی بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان

دیسترس تنفسی نوزادان یکی از اختلالات ریوی تهدید کننده زندگی است؛ بنابراین، بررسی تاثیر روش های مختلف مداخله ای و مراقبتی در دیسترس تنفسی نوزادان نارس اهمیت بسزایی دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر ماساژ بازتابی کف پا بر کاهش دیسترس تنفسی نوزادان نارس بخش مراقبت های ویژه انجام شد.

در این مطالعه که در سال 1397 به روش کارآزمایی بالینی یک سو کور (پرستاران انجام دهنده ماساژ ها از اختصاص نوزادان به گروه های مقایسه شده اطلاع نداشتند) انجام شد، صد نوزاد نارس به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. در گروه مداخله، ماساژ بازتابی کف پا به مدت سه روز انجام شد و گروه کنترل مراقبت معمول را دریافت کرد. در هر دو گروه، پرسشنامه مشخصات فردی و شاخص دیسترس تنفسی قبل و بعد از مداخله تکمیل و داده ها با کمک نرم افزار SPSS نسخه 16 تجزیه و تحلیل شد.

نتایج نشان داد که در گروه مداخله و کنترل اختلاف میانگین اشباع اکسیژن (Spo2) و میزان دیسترس تنفسی در روز سوم بعد از مداخله ازنظر آماری معنی دار بود. همچنین، در نوزادانی که ماساژ مداخله ای کف پا دریافت کرده بودند، میانگین دیسترس تنفسی درمقایسه با گروه کنترل کمتر و اشباع اکسیژن درمقایسه با گروه کنترل بیشتر شد.

روش ماساژ بازتابی کف پا بر پاسخ های فیزیولوژیک و کاهش دیسترس تنفسی نوزادان نارس موثر است. به نظر می رسد این برنامه مداخله ای آسان و ارزان و کارآمد می تواند در دستورالعمل اجرایی مراقبت های بهداشتی و مداخله ای پرستاران مدنظر و آموزش آن به مادران در برنامه های آموزشی کشور قرار گیرد.