تاثیر تغییر ترتیب لایه های رسی و ماسه ای در دانسیته های مختلف بر شاخص رمبندگی خاک

خاک هایی که در اثر افزایش رطوبت، کاهش حجم زیادی داشته و باعث نشست های ناگهانی در سطح زمین می شوند خاک های رمبنده نامیده می شوند. وجود خاک‎های رمبنده به خصوص در مناطق گرم و خشک سبب ایجاد فرونشست و فروچاله شده است. وقوع این گونه فروچاله ها در بخش هایی از ایران و کشورهای دیگر از جمله مشکلات ژیوتکنیکی است. در مجموع در زمینه تاثیر تغییر لایه های ماسه و رس بر رفتار رمبندگی خاک تحقیقات محدودی انجام شده است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر تغییر ترتیب لایه های رسی و ماسه ای بر تغییرات شاخص رمبندگی است. برای دستیابی به هدف فوق، خاک ماسه ای نواحی شمالی استان همدان و رس کایولینیت برای ساخت نمونه ها در سه سیستم تک لایه، دو لایه و سه لایه در قالب های ساخته شده به ارتفاع و قطر 5 سانتی متر در آزمایش رمبندگی  مورد استفاده واقع شده است. نمونه ها با وزن مخصوص های 3/1، 5/1 و 7/1 گرم بر سانتی مترمکعب در قالب دستگاه تحکیم، به صورت لایه به لایه متراکم شده و شاخص رمبندگی آنها تعیین شده است. نتایج نشان می دهد که مکانیزم رمبندگی به مقدار قابل توجهی تابعی از ترتیب قرارگیری لایه های رسی و ماسه ای است. در سیستم های دو یا سه لایه ای حاوی لایه ی رسی شاخص رمبندگی در محدوده ی 9/4% تا 7/8% تغییر کرده است. به طوری که در سیستم دو لایه ای (لایه ی تحتانی ماسه و لایه ی فوقانی رس)، طبقه بندی خاک از شاخص رمبندگی متوسط در سیستم تک لایه (لایه ی ماسه ای) به شاخص رمبندگی نسبتا شدید تغییر کرده است. با افزایش وزن مخصوص خشک خاک از تاثیر چینش لایه ها در مقدار شاخص رمبندگی کاسته می شود.