ارزیابی کیفیت آب شرب منطقه هشترود با استفاده از متغیرهای هیدروشیمیایی و نگرش زیست محیطی

اعمده ترین منبع آب شرب اهالی منطقه هشترود واقع در جنوبغربی استان آذربایجان شرقی، از طریق آب زیرزمینی تامین می شود. کاهش کیفیت آب شرب مصرفی سبب بروز مشکلات بهداشتی می شود. هدف از این مطالعه، تعیین کیفیت آب با شاخص های کیفی شولر و لانژلیه و مقایسه با استانداردهای موجود است. به منظور بررسی کیفیت آب زیرزمینی، از منابع آبی شامل 9حلقه چاه عمیق به عمق 70 تا 90 متر در دو دوره (تر و خشک) با رعایت استانداردهای لازم نمونه برداری گردید و به آزمایشگاه تخصصی جهت آنالیز شیمیایی انتقال داده شد. داده های حاصل از این ارزیابی جهت پردازش و تفسیر وارد نرم افزار Rock Works و Geochemistry گردید. در این تحقیق برای تعیین تیپ و رخساره ژیوشیمیایی آب از نمودار پایپر استفاده شده است. برای بررسی و ارزیابی آب جهت مصارف صنعتی، از اندیس لانژلیه استفاده شده است که در آن به معیار پوسته گذاری و خورندگی آب توجه می شود. بر اساس دیاگرام شولر نمونه های آب این منطقه در محدوده آب های قابل قبول قرار می گیرند که نشانگر مطلوب بودن کیفیت آب منطقه برای مصارف آشامیدنی می باشد. کیفیت آب منطقه برای مصارف صنعتی در اکثر نمونه ها در رده خورنده قرار دارد. نمونه های آب زیرزمینی منطقه سختی بالایی دارند که معمولا متاثر از کاتیون های Ca و Mg، یون بی کربنات، سولفات و کلراید می باشد. خورنده بودن آب منطقه منجر به هدر رفت آب در شبکه شرب شهری می شود که سبب بروز مشکلات بهداشتی و خسارت مادی خواهد شد.