بررسی کارایی مدل AquaCrop در شبیه سازی تبخیر-تعرق ذرت واجزای آن در سامانه-های آبیاری میکرو تحت شرایط مالچ

هدف از این پژوهش شبیه سازی تاثیر سامانه های آبیاری میکرو تحت شرایط مالچ بر میزان تبخیر-تعرق، تبخیر از سطح خاک و تعرق گیاهی ذرت علوفه ای با استفاده از مدل AquaCrop است. در این مطالعه کارایی AquaCrop با استفاده از داده های برداشت شده برای ذرت علوفه ای تحت سامانه های آبیاری (لوله-های رسی تراوای عمودی (PCI)، قطره ای سطحی (DI) و قطره ای زیر سطحی (SDI)) در شرایط مالچ در تابستان سال 1393 در منطقه نیمه خشک کرج، استان البرز مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به دامنه تغییرات آماره NRMSE در مرحله واسنجی و صحت سنجی (%74/7 و %7/10) دقت این مدل در شبیه سازی بیوماس ذرت علوفه ای قابل قبول بود و به ترتیب در محدوده عالی و خوب قرار داشت که نشان از کارآیی مناسب مدل در شبیه سازی بیوماس ذرت علوفه ای می باشد. مدل برای شبیه سازی تبخیر - تعرق ذرت از کارآیی متوسطی برخوردار بود. کارآیی مدل در شبیه سازی تبخیر- تعرق ذرت در تیمار PCI-M1 بهتر از سایر تیمار ها بود، به طوری که کمترین مقدار nRMSE و بیشترین مقدار R2 را به خود اختصاص داد. در برآورد تبخیر از سطح خاک هیچ گونه همبستگی خوبی بین مقادیر مشاهده ای و شبیه سازی شده وجود نداشت و مقدار nRMSE بالا در این تیمار ها (96/2 و 23/3 درصد) نشان دهنده عدم کارایی مناسب مدل در برآورد تبخیر از سطح خاک می باشد. مثبت بودن شاخص MBE در هر دو تیمار DI-M1 و SDI-M1 نشان دهنده بیش برآوردی مدل در شبیه سازی تبخیر از سطح خاک است و مقادیر تبخیر از سطح خاک را نزدیک به مقادیر مشاهده ای برآورد نمی کند. ارزیابی های آماری بین مقادیر مشاهده ای و شبیه سازی تعرق گیاهی همبستگی متوسطی بین مقادیر مشاهده ای با شبیه سازی شده را نشان داد. در پیش بینی پوشش گیاهی مقدار شاخص NRMSE، در همه تیمار ها بیشتر از 30 درصد محاسبه شد که نشان دهنده ی عملکرد ضعیف مدل می باشد. در این تیمار ها حداکثر مقدار پوشش گیاهی شبیه سازی شده به کمک مدل AquaCrop بیشتر از مقادیر مشاهده ای پوشش گیاهی است.