مقایسه اثر جدایه فرانکیا و کود اوره بر زی توده و غلظت عناصر غذایی در نهال های توسکای ییلاقی و قشلاقی

یکی از راه های مهم تثبیت زیستی نیتروژن در بین گونه های جنگلی، همزیستی اکتینومیست های فرانکیا با گیاهان اکتینوریزالی مانند توسکا است. در تحقیق حاضر خصوصیات رویشی، زی توده و عناصر غذایی گونه های توسکای ییلاقی (Alnus subcordata C. A. Mey) و قشلاقی (Alnus glutinosa (L.) Gaertn) تحت تاثیر چهار تیمار شامل همزیست با فرانکیا، همزیست با فرانکیا و کوددهی اوره به مقدار 50 کیلوگرم در هکتار، همزیست با فرانکیا و کوددهی اوره به مقدار 100 کیلوگرم در هکتار و فاقد گروه های همزیست فرانکیا و بدون کوددهی (شاهد) به مدت 60 روز در گلخانه تحقیقاتی دانشکده منابع طبیعی دانشگاه گیلان بررسی شد. در پایان پژوهش، قطر یقه و ارتفاع نهال ها اندازه گیری و زی توده بخش های مختلف نهال ها تعیین شد. درصد عناصر غذایی نیتروژن، فسفر و پتاسیم نیز در بخش های اندام هوایی گیاه اندازه گیری شد. با توجه به نتایج آزمون تجزیه واریانس، اختلاف معنی داری بین خصوصیات رویشی، زی توده و عناصر غذایی گونه ها در تیمارهای مختلف مشاهده شد. مقایسه میانگین ها با آزمون توکی نشان دهنده عملکرد بهینه تیمار فرانکیا و کوددهی به مقدار 50 کیلوگرم در هکتار در بین تیمارهای آزمایش بود. همچنین عملکرد توسکای ییلاقی در بیشتر موارد بهتر از توسکای قشلاقی بود. نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده اثر مثبت فرانکیا و کوددهی اوره به نهال های گونه توسکا در مراحل اولیه رشد و در محیط نهالستان است. بی گمان با توجه به ملاحظات زیست محیطی، در صورت نیاز به کوددهی، استفاده از کودهای آلی حاوی نیتروژن ارجح است.