تاثیر مصرف سرک پتاسیم کلرید در زراعت گندم آبی در خاک های متوسط بافت

روش مصرف کود پتاسیم، تاثیر زیادی بر کارایی آن در اراضی با ظرفیت بالای تثبیت پتاسیم دارد. برای بررسی تاثیر مصرف سرک پتاسیم در زراعت گندم آبی، آزمایشی در دو شرایط مزرعه ای و آزمایشگاهی اجرا شد. آزمایش مزرعه ای، در مزارع گندم استان آذربایجان غربی با مقدار پتاسیم قابل جذب کمتر از سطح بحرانی (250 mg.kg-1)، به مدت سه سال (92-1389) و در قالب بلوک های کامل تصادفی شامل سه تیمار (شاهد، مصرف سرک 100 و 200 کیلوگرم پتاسیم کلرید در هکتار) و در چهار تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد که مصرف سرک پتاسیم کلرید بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه گندم تاثیر معناداری نداشت. تیمارهای پتاسیم  بر غلظت و جذب پتاسیم دردانه و کلش تاثیر معناداری نداشتند. در تیمارهای مذکور، درصد بازیابی ظاهری پتاسیم کمتر از 7% برآورد شد. مصرف سرک پتاسیم، قابلیت جذب پتاسیم خاک را پس از برداشت محصول، به طور کاملا معناداری افزایش داد. بررسی های آزمایشگاهی نشان داد که بیش از 90% پتاسیم مصرفی در شش سانتی متری بخش فوقانی خاک تجمع یافته و به قسمت های زیرین منتقل نشد. میزان تثبیت پتاسیم در محدوده 5/54-5/45 درصد بود و به طور متوسط در حدود نیمی از پتاسیم مصرفی در خاک تثبیت گردید. به طورکلی، نتایج این تحقیق نشان داد که فرآیندهای جذب و تثبیت پتاسیم در لایه سطحی خاک، مانع نفوذ آن از لایه سطحی به منطقه توسعه ریشه شده و علیرغم حاکمیت کمبود پتاسیم در خاک مزرعه، مصرف سرک آن در خاک های متوسط بافت با ظرفیت تثبیت بالا، فاقد کارایی لازم برای تامین نیاز گندم به پتاسیم بود.