مدل سازی زمین آماری تغییرات مکانی کیفیت آب های زیرزمینی با استفاده از GIS و مدل ویلکوکس (مطالعه موردی بخش های مرکزی و کنارک، چابهار)

مصرف آب با کیفیت نامطلوب برای امور کشاورزی، تاثیر منفی بر روی رشد گیاهان و خصوصیات فیزیکی خاک می گذارد. هدف از پژوهش پیش رو تعیین تغییرات مکانی کیفیت آب زیرزمینی جهت کشاورزی در بخش های مرکزی و کنارک شهرستان چابهار بود. بدین منظور بعد از جمع آوری آمار دو پارامتر EC و SAR از 40 حلقه چاه موجود در منطقه مطالعاتی در سال 1398، با استفاده از روش های معکوس فاصله، چندجمله ای عام، چندجمله ای محلی، توابع پایه شعاعی و کریجینگ با سمی واریوگرام های دایره ای، کروی، نمایی، گوسین و معادلات درجه دو، مناسب ترین روش جهت درون یابی با توجه به معیارهای ارزیابی مجذور میانگین مربعات خطا (RMSE) و ضریب همبستگی (R2) انتخاب گردید. که روش درون یابی کریجینگ با مدل واریوگرامی گوسین با 85/13=RMSE و 77/0= R2  به عنوان مناسب ترین روش جهت درون یابی پارامتر  SAR و روش درون یابی کریجینگ با مدل واریوگرامی کروی با 89/797=RMSE و 68/0=R2   به عنوان مناسب ترین روش جهت درون یابی پارامتر EC در منطقه مورد مطالعه تعیین شدند. در ادامه نقشه کیفیت آب زیرزمینی برای مصارف کشاورزی و آبیاری بر مبنای روش ویل کاکس با استفاده از  نقشه تغییرات مکانی دو پارامتر EC و SAR تهیه شد. نتایج نشان داد که حدود 10% از آب های زیرزمینی به عنوان کیفیت خوب و 51% به عنوان کیفیت متوسط و 16% به عنوان کیفیت نامناسب و حدود %23 به عنوان آب غیرقابل استفاده را در محدوده مطالعاتی تشکیل دادند.