تعیین نقطه ی مجازی آشکارساز HPGe در انرژی های مختلف اشعه ی گاما به دو روش شبیه سازی و تجربی

پیام:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (دارای رتبه معتبر)
چکیده:

آشکارسازهای ژرمانیومی فوق خالص (HPGe) زیر شاخه ای از آشکارساز های نیمه هادی هستند که به دلیل قدرت تفکیک بالا، زمان مرده کوچک، عدم محدودیت در ابعاد و سازگار بودن با انواع محیط ها، در سطح گسترده ای از تکنولوژی هسته ای، از صنعت فضا گرفته تا پزشکی هسته ای مورد استفاده قرار می گیرند. بازده(ذاتی و همچنین مطلق) آشکارساز HPGe که تابع هندسه سیستم چشمه - آشکارساز و هم چنین انرژی اشعه گاما می باشد یک فاکتور مهم در تعیین فعالیت چشمه های پرتوزا به شمار می رود که با تغییر هر یک از عوامل فوق الذکر بازده نیز تغییر می کند و نیازمند اندازه گیری های مجدد خواهد بود. یکی از راه های ساده تر تعیین فعالیت چشمه های پرتو زا استفاده از بازده ذاتی نقطه مجازی است. نقطه مجازی نقطه ای است فرضی که میزبان تمامی واکنش ها درون آشکارساز است. هدف در انجام این پژوهش تعیین نقطه ی مجازی آشکارساز HPGe مدلGMX 40P4-76 و تعیین بازدهی نقطه مجازی برای این آشکارساز است. برای این کار ابتدا با استفاده از سیستم طیف سنجی HPGe طیف اشعه گامای گسیل شده از یک چشمه یوروپیوم را در فواصل مختلف چشمه - آشکارساز به طور تجربی به دست آوردیم و سپس با استفاده از روش شبیه سازی مونت کارلو(کد MCNPX) سیستم طیف سنجی را شبیه سازی کردیم. در این پژوهش در مرحله ی اول به تعیین فاصله نقطه ی مجازی به دو روش تجربی و شبیه سازی برای بازه ی انرژی keV 121 تا keV 1408 پرداخته شد که در محاسبه بازده به روش شبیه سازی از کد مونت کارلو MCNPX استفاده شد و نتایج آن با نتایج تجربی مقایسه شدند که سازگاری خوبی داشتند. در مرحله ی دوم با استفاده از نقطه ی مجازی به محاسبه ی بازدهی نقطه ی مجازی برای آشکارسازHPGe پرداختیم و نشان داده شد که این بازدهی برای یک انرژی در فواصل مختلف نوسانات کمی دارد یا به عبارتی بازدهی نقطه ی مجازی در فواصل مختلف برای یک انرژی، یکسان به دست می آید و با داشتن آن(بازدهی نقطه مجازی)محاسبه فعالیت چشمه های نامعلوم آسان تر است چراکه وابستگی به فاصله از بین رفته است و در فواصل مختلف نیازمند اندازه گیری مجدد نخواهیم بود.

زبان:
فارسی
صفحات:
171 تا 178
لینک کوتاه:
https://www.magiran.com/p2233132 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با ثبت ایمیلتان و پرداخت حق اشتراک سالانه به مبلغ 1,390,000ريال، بلافاصله متن این مقاله را دریافت کنید.اعتبار دانلود 70 مقاله نیز در حساب کاربری شما لحاظ خواهد شد.

پرداخت حق اشتراک به معنای پذیرش "شرایط خدمات" پایگاه مگیران از سوی شماست.

اگر مقاله ای از شما در مگیران نمایه شده، برای استفاده از اعتبار اهدایی سامانه نویسندگان با ایمیل منتشرشده ثبت نام کنید. ثبت نام

اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!