بررسی تاثیر پلاسما سرد به روش گلایدینگ آرک بر پایه گازهای آرگون، هلیوم و هوای فشرده بر باکتری های ناحیه اطراف زخم در محیط آزمایشگاه

امروزه استفاده از پلاسمای سرد و کاربردهای حاصل از آن مورد توجه بسیار زیادی قرار گرفته است. پلاسما ترکیبی از اکسیژن فعال و یون های منفی و فعال است. این ترکیب تاثیر بسیار موثری جهت از بین بردن انواع باکتری و ویروس ارایه می دهد. در این مطالعه قصد داریم برای اولین بار تاثیر ناحیه سرد پلاسما گلایدینگ آرک را بر نابودی دو نوع باکتری بسیار مهم و رایج به نام های استافیلوکوکوس اوریوس و سودوموناس آیروژینوزا که در نواحی اطراف جراحت یافت می شود؛ مورد پژوهش قرار دهیم.

مواد و روش ها: 

 این پژوهش یک مطالعه تجربی است که در آن تاثیر پلاسمای سرد مبتنی بر سه گاز هلیوم، آرگون و هوای فشرده را بر دو نوع باکتری استافیلوکوکوس اوریوس و سودوموناس آیروژینوزا در بازه های زمانی 10، 15، 30، 45، 60، 180 و 300 ثانیه مورد ارزیابی قرار می دهد.  ظرف های حاوی باکتری استافیلوکوکوس اوریوس و سودوموناس آیروژینوزا به مدت 12 ساعت جهت رشد باکتری ها در انکوباتور با دمای 37 درجه سانتی گراد قرار گرفت. در روز بعد کلونی های شکل گرفته شده، شمارش شد و سپس پلاسما به روش گلایدینگ آرک در فشار اتمسفری و توسط تورچ به باکتری های کاشت شده تابانیده شد. تاثیر پلاسما جهت نابودی باکتری ها مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت.

یافته ها: 

در این پژوهش تابش دوز بالایی از پلاسما، سبب نابودی چشمگیر باکتری ها و کاهش کلونی های باکتریایی گردید. تقریبا پس از 1 دقیقه تابش پلاسمای هوای فشرده 9/99 درصد از باکتری استافیلوکوکوس اوریوس نابود گردید. بهترین نتایج در حضور پلاسمای آرگون و هوای فشرده حاصل می شود به گونه ای که پس از تابش 1 دقیقه ای پلاسما آرگون و هوای فشرده 90% باکتری استافیلوکوکوس اوریوس با غلظت 102 نابود گردید، این در حالی است که هلیوم تاثیر ناچیزی بر باکتری ها داشت.

نتیجه گیری:

 این پژوهش نشان می دهد که باکتری های گرم مثبت استافیلوکوکوس اوریوس نسبت به باکتری های گرم منفی سودوموناس آیروژینوزا  نسبت به پلاسما حساس تر می باشند و زودتر از بین می روند.