تاثیر درمان همزمان سازی انقباض قلبی (CRT) در بیماران نارسایی قلبی بر بهبود EF بر اساس جنسیت

نارسایی قلبی یک مشکل جدی سلامت عمومی می باشد که منجر به بستری شدن های مکرر، کاهش کیفیت زندگی و مرگ می شود. همزمان سازی انقباض قلبی (CRT) یک درمان ارزشمند برای بیماران با نارسایی قلبی می باشد اما میزان عدم پاسخ در این درمان بالا می باشد. هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی تاثیر درمان CRT در بیماران نارسایی قلبی بر بهبود اجکشن فراکشن (EF) بر اساس جنسیت می باشد.

مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی و به روش قبل و بعد از مداخله می باشد که بروی 21 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی دارای CRT مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی اهواز در سال 1398 انجام شد. مشخصات دموگرافیک و بالینی بیماران بررسی و ثبت گردید و جهت بررسی پاسخ به درمان، در تمام افراد میزان LVEF در هنگام خاموش بودن CRT و همچنین پس از روشن کردن دستگاه اندازه گیری شد.

یافته ها: 

افراد مورد بررسی شامل 12 مرد (1/57 %) و 9 زن (9/42 %) با میانگین سنی 99/9 ± 57/64 سال بودند. نتایج نشان داد نمره شاخص شدت MR بعد از مداخله به طور معناداری کاهش یافت (002/0=P). میانگین تغییرات EF قبل و بعد از مداخله CRT بر اساس جنسیت (754/0=P) و سن (617/0=P) بیماران معنادار نبود.

نتایج این مطالعه نشان داد درمان CRT در بیماران نارسایی قلبی باعث پاسخ بالینی مثبت به صورت افزایش EF می شود. همچنین تاثیر این درمان و تغییرات EF مستقل از سن و جنسیت بیماران است. واژگان کلیدی: نارسایی قلب، همزمان سازی انقباض قلب، اجکشن فراکشن بطن چپ، اکوکاردیوگرافیکی