نقش سطوح و محیط آلوده در انتشار کورنا ویروس ها و غیرفعال سازی ویروس ها با مواد رفع آلودگی

ظهور کرونا- ویروس جدید انسانی SARS-CoV-2، که باعث عفونت های شدید دستگاه تنفسی در انسان می شود، به یک نگرانی بهداشت جهانی تبدیل شده است. هدف ما، مرور اطلاعات در خصوص پایداری و ماندگاری کرونا- ویروس ها بر روی سطوح غیر زنده و میزان کارایی عوامل کشنده زیستی بود تا اطلاعات واضحی برای جلوگیری از گسترش انتشار بیماری COVID-19 ارایه نماییم. این مطالعه، یک بررسی نظام مند است که با مراجعه به سایت های بین المللی و داخلی با استفاده از کلید واژه های تخصصی در موتورهای جستجوی اصلی انجام و نتایج جستجو گردآوری شد. سپس منابع اصلی مرتبط با هدف این مقاله، شناسایی، استخراج و دسته بندی گردید و در نهایت مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ویروس SARS-CoV-2 توسط قطرات تنفسی، ذرات معلق در هوا و از طریق مدفوعی به سطوح و محیط منتقل شده و پس از لمس سطوح آلوده به صورت خود تلقیحی به بینی، دهان یا چشم ها منتقل می شود. این ویروس می تواند تا 9 روز بر روی سطوح فولاد ضد زنگ، شیشه و پلاستیک به صورت عفونت زا باقی بماند. برخی از عوامل رفع آلودگی کننده نظیر اتانول 71-62 درصد، پراکسید هیدروژن 5/0 درصد و هیپوکلریت سدیم 1/0 درصد می توانند به طور موثری در مدت 1 دقیقه میزان عفونت کورنا-ویروس را کاهش دهند. ولی سایر ترکیبات از جمله بنزالکونیوم کلرید 2/0 الی 05/0 درصد یا کلرهگزیدین دیگلوکونات 02/0 درصد اثر کمتری دارند. بیماری جدید COVID-19  نکات مبهم زیادی دارد و هنوز واکسن، دارو و درمان مناسبی برای آن وجود ندارد و برنامه های استاندارد مراقبت، پیشگیری و کنترل، نقش مهمی در مبازره با این ویروس دارد. گندزدایی و ضد عفونی کردن سطوح و محیط، بهترین اقدامات برای پیشگیری و جلوگیری از انتشار بیماری COVID-19 است.