بازخوانی رمانتی سیستی رباعیات خیام نیشابوری

رمانتی سیسم، یک جنبش فکری، هنری و اجتماعی است که در اواخر قرن هیجدهم و اوایل قرن نوزدهم پس از یک دوره ی کوتاه روشنگری در جامعه ی اروپا ظاهر شد. این نهضت ادبی هنری مانند همه ی انقلاب ها ابتدا با مخالفت هایی مواجه گردید؛ اما سرانجام رمانتیک ها با نبوغ هنرمندانه موفق شدند اصول و ارزش های خود را در جامعه ی اروپا رواج دهند. هر چند رمانتی سیسم بعد از مشروطه در ایران ذهن و اندیشه ی بسیاری از شاعران را تحت تاثیر قرار داده است؛ در این پژوهش برآنیم تا پس از گذری کوتاه بر زندگی خیام نیشابوری، شاعر قرن پنجم و ششم، برخی از افکار و ایده های رمانتیکی را در شعر این شاعر بررسی کنیم. از آنجا که مبانی اصلی مکتب رمانتی سیسم بیان احساسات فردی است، جان مایه ی اشعار خیام نیز جلوه ای از بروز احساسات فردی وی درباره ی جهان هستی، زندگی، مرگ، یاس و بدبینی است که در یکی از کوتاه ترین شکل ها و قالب های شعر فارسی؛ یعنی رباعی مطرح شده است.