تحلیل جهت گیری مبتنی برکلاسی سیسم از هویت در شعر اخوان

بازخوانی به خوانشی جهت دار و هدفمند از سوی مفسر و خواننده اطلاق می شود که متن یا پیام را بر اساس یک مفهوم یا نظریه ی خاص مورد تحلیل و بازکاوی قرار می دهد. در این جستار با توجه به این که ذهن و زبان شعر اخوان ثالث دریچه ای روشن به سوی گذشته ی ایران با همه ی فرازها و فرودهای تاریخی، سیاسی و فرهنگی است، مفهوم هویت ملی به عنوان یکی از مولفه‏های گرایش به کلاسی‏سیسم و بازنمود آن در شعر وی مورد بحث قرار گرفته است. هویت، تعریف فرد یا گروه از خود و کیستی خود در مقابل "دیگری" است و احساس تعلق به مجموعه‏ای مادی و معنوی است که عناصر آن از قبل شکل گرفته اند. هویت ملی را که فراگیرترین و مشروع ترین سطح هویت در نظام اجتماعی است، احساس تعهد و وابستگی نسبت به جامعه تعریف کرده اند. باورها، ارزش ها، هنجارها و نهادهای فرهنگی مثل زبان، دین، آداب و رسوم و ادبیات در این تعریف جایگاه ویژه دارند. هدف نویسنده از طرح این موضوع بررسی جایگاه بی بدیل اخوان در قوام بخشی مفهوم هویت ملی در شعر معاصر ایران است. از آنجا که شکل گیری شعر اخوان در عصر پهلوی اول و دوم هماهنگ با سیاست های رایج حکومت و قاطبه ی روشنفکران آن عصر، در عرصه ی دل سپردگی به هویت ملی و ایرانی و یا لااقل تظاهر به آن بوده است؛ لذا هماهنگ با آرمان های آن سال ها بر مفاهیمی چون اسطوره، ملی گرایی (ناسیونالیسم) باستان گرایی (آرکاییسم)، نوستالژی، صیانت از مرزهای ملی و فرهنگی، توجه به قومیت ایرانی و ستیز با هجوم ویرانگر دشمنان تاکید می کند.