تاثیر جیره های گلوکوژنیک، لیپوژنیک و مخلوط آن ها بر عملکرد، انتخاب خوراک، تخمیر شکمبه و برخی متابولیت های خونی در گوساله های شیری هلشتاین

دو آزمایش با هدف بررسی اثرات منبع انرژی خوراک استارتر بر مصرف خوراک، افزایش وزن روزانه، رشد اسکلتی و برخی فراسنجه های شکمبه و خون در دوره پیش و پس از شیرگیری (آزمایش اول) و ترجیح مصرف آن ها پس از شیرگیری (آزمایش دوم) در گوساله های هلشتاین انجام شد. در آزمایش اول، 30 راس گوساله ماده (سن چهار روز و وزن اولیه 0/2 ± 0/39 کیلوگرم) در قالب طرح کاملا تصادفی به تیمارهای آزمایشی شامل 1- جیره گلوکوژنیک، 2- جیره لیپوژنیک و 3- جیره مخلوط اختصاص یافتند. مصرف خوراک به صورت انفرادی و روزانه اندازه گیری ثبت شد. همه گوساله ها هنگام تولد و پس از آن به صورت هفتگی تا پایان دوره آزمایش وزن کشی شدند. شاخص های رشد اسکلتی در زمان ورود به طرح، روز 57 و در پایان دوره آزمایش (روز 70) اندازه گیری شد. نمونه خون و مایع شکمبه در روزهای 35 و 70 آزمایش اخذ شد. در آزمایش دوم، 20 راس گوساله ماده هلشتاین در آزمون انتخاب خوراک بین جیره های گلوکوژنیک و لیپوژنیک مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج آزمایش اول نشان داد که مصرف ماده خشک در گروه تغذیه شده با جیره مخلوط در دوره پس از قطع شیر نسبت به دو گروه دیگر بالاتر بود. غلظت گلوکز (روز 35 و 70) و بتا- هیدروکسی بوتیرات پلاسما (روز 70) به ترتیب در تیمار گلوکوژنیک و لیپوژنیک در مقایسه با سایر تیمارها بیشتر بود. pH مایع شکمبه و غلظت استات در گوساله های تغذیه شده با جیره لیپوژنیک، نسبت به گوساله های تغذیه شده با جیره گلوکوژنیک و مخلوط بیشتر بود. نتایج آزمایش دوم، ترجیح گوساله ها به جیره لیپوژنیک را در مقایسه با جیره گلوکوژنیک نشان داد. نتایج این مطالعه نشان داد که جیره های آغازین گلوکوژنیک و لیپوژنیک تاثیر متفاوتی بر عملکرد ندارند و جیره مخلوط روند افزایشی در مصرف خوراک را نشان داد که بر این اساس می توان این الگوی جیره را قابل توصیه برای مصرف در شرایط مزرعه ای دانست.