نفع بردن اموات از ثواب اعمال زنده ها از نگاه سلفیه و اهل سنت

یکی از مسایلی که مورد تایید جمهور مذاهب اسلامی و سلف و حتی برخی از سلفیه و وهابیت است، مسئله نفع بردن اموات از ثواب اعمال زنده ها می باشد؛ اما برخی از سلفیه و وهابی ها، قرایت قرآن و نماز برای مردگان را بدعت می دانند؛ اگرچه طبق ادعای خودشان در مواردی که نص وارد شده (مثل صدقه برای میت، ذبح و قربانی برای میت به عنوان صدقه، دعا و استغفار و...) را قبول دارند که میت از عمل دیگران نفع می برد؛ از آن جایی که نفع بردن اموات از ثواب تمام اعمال زنده ها از نظر اهل سنت، سلفیه و وهابیت خوب تبیین نشده است، لذا بر آن شدیم در این نوشتار به بررسی نفع بردن اموات از ثواب تمام اعمال زنده ها بپردازیم؛ با تحقیقات انجام شده، این نتیجه به دست می آید، علمای اهل سنت مانند نووی و سیوطی اتفاق دارند، قرایت قرآن بعد از دفن سنت است و نزد جمهور اهل سنت و سلف و برخی از سلفیه و وهابیت مانند (ابن تیمیه، ابن قیم، ابن عثیمین و...)، ثواب اعمال زنده ها مانند قرایت قرآن، نماز و... به اموات می رسد؛ اما در مقابل، برخی از سلفی ها و وهابیت مانند البانی، بن باز و دیگران، معتقد هستند، چنین عملی بدعت است و اشکالاتی بر رد این مسئله می آورند و علمای اهل سنت و برخی از سلفیه و وهابیت، پاسخ آن اشکالات را می دهند و ادله ای ذکر می کنند و می گویند: سلف (مانند ابن عمر)، وصیت کرده که بعد از دفن، برای او قرآن قرایت شود.