کانی شناسی، ژئوشیمی، میانبار سیال و ژنز کانه زایی مگنتیت-آپاتیت در جنوب غرب جزیره هرمز، ایران
منطقه مورد مطالعه در استان هرمزگان و در فاصله هشت کیلومتری جنوب بندرعباس واقع شده است. این منطقه در قسمت جنوبی پهنه زاگرس چینخورده و بخشی از سری هرمز میباشد. سنگهای پرکامبرین پسین-کامبرین پیشین تناوبی از گدازه و توفریولیتی تا ریوداسیتی، کریستالتوف، شیلتوفی، ماسهسنگ و لایههای تبخیری را دربرمیگیرد. کانهزایی آهن به همراه آپاتیت بهصورتهای دایک، تودهای، رگه-رگچهای و دانهپراکنده در سنگهای شیل توفی و کریستال توف مشاهده میشود. بر پایه مقادیر اکسیدهای آهن و آپاتیت میتوان کانهزایی را به انواع اکسید آهن (بیشتر مگنتیت)، اکسید آهن-آپاتیت و آپاتیت تقسیم کرد. کانیهای اصلی سازندهی کانسار شامل مگنتیت، اولیژیست، هماتیت، گوتیت و لیمونیت، آپاتیت و کانیهای باطله کلسیت، کوارتز و کانیهای رسی میباشد. کانسنگهای جزیره هرمز دارای تمرکز بالایی از عناصر کمیاب خاکی[1] (REE) است و عیار مجموع REE در کانسنگهای غنی از آپاتیت تا سه درصد میرسد. مطالعات ژئوشیمیایی نشان از همبستگی مثبت قویP با REE است. مقایسه الگوی توزیع REE در کانسنگهای مگنتیت-آپاتیت جزیره هرمز که به کندریت بههنجار شده است با آنهایی از کانسارهای بلوک بافق-پشت بادام و کانسارهای آهن تیپ کایرونا، مشابهت زایشی این کانسارها با یکدیگر نشان میدهد. دمای همگنشدن در میانبارهای دو فازی مایع و بخار ((L+V در کانی آپاتیت بین 309 تا 565 (میانگین 388) درجه سانتیگراد و درجه شوری بین 16/14تا 87/33 (میانگین 80/20) درصد وزنی معادل نمک طعام در تغییر است. در نهایت، با توجه به شواهد زمینشناسی صحرایی، کانیشناسی، ژئوشیمیایی و میانبار سیال، کانهزایی جزیره هرمز در گروه کانسارهای مگنتیت-آپاتیت نوع کایرونا و با منشاء ماگمائی-گرمابی قرار میگیرد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.