شناسایی و ارزیابی ریسک در پروژه های ساخت پتروشیمی در ایران؛ مطالعه موردی: هلدینگ پتروشیمی باختر

یکی از اساسی ترین موضوعات مطرح در بسیاری از سازمان های پروژه محور، مدیریت ریسک پروژه های درحال انجام آن سازمان است. در این راستا در گام نخست می بایست ریسک های بالقوه پروژه ها، تحت ساختاری نظام مند و فراگیر، شناسایی شده و پس از آن با بهره گیری از روش های مناسب و مطلوب به ارزیابی آن ها از حیث احتمال رخداد و نیز میزان اثرگذاری آن ها بر اهداف پروژه پرداخته شود. در این مطالعه، با در نظرگیری شرکت هلدینگ پتروشیمی باختر به عنوان یکی از بزرگترین شرکت های ایجاد کننده و بهره بردار پروژه های پتروشیمی در ایران به عنوان مطالعه موردی، به شناسایی و ارزیابی عدم قطعیت ها و ریسک های جاری و محتمل پروژه های ساخت پتروشیمی در ایران پرداخته شده است. برای شناسایی ریسک ها از دو روش بررسی مستندات و مصاحبه بهره برده شده است. این فرآیند منجر به شناسایی و طبقه بندی 104 ریسک بالقوه در پروژه های پتروشیمی، در دو دسته و 8 زیردسته، شده است. همچنین از آن جا که ارزیابی ریسک ها یک فرآیند تصمیم گیری شهودی، ذهنی و وابسته به تجربیات گذشته است، برای این مرحله از روش منطق شهودی استفاده شده است. روش منطق شهودی که روشی مبتنی بر تصمیم گیری با معیارهای چندگانه و تیوری شواهد دمپستر-شافر است، برای مواجهه با چنین قضاوت های شهودی و نادقیقی که در فضایی نامطمین و با نقص در دسترسی به اطلاعات و شواهد انجام می گیرد، روشی کارا و سودمند است. استفاده از این روش، علاوه بر ارزیابی و رتبه بندی ریسک های شناسایی شده، منجر به اندازه گیری سطح شناخت از ریسک های شناسایی شده نیز شده است.