زیارت بقیع؛ مطالعه عملکرد کشور عربستان در پرتو نظام بین المللی حقوق بشر

گردشگری، بسته به مقاصد و انگیزه های گردشگر، اصول و انگاره های متفاوتی از حیث حقوقی می یابد. گرچه به دلیل موضوعه نبودن قواعد حقوقی زیارت، تحلیل حقوقی حق های زایران با گزاره هایی بیشتر دکترینال و نیز عرفی همراه است، با این وجود به نظر می رسد عمده قواعد حقوق بین الملل گردشگری و اقتضایات حقوق بشری آزادی بیان، مذهب و عقیده در خصوص زایران بقیع قابل اجرا باشد. بر این اساس مسیله تحقیق حاضر، نخست تبیین ماهیت منطقه بقیع در چارچوب حقوق بین الملل، و سپس بررسی تکالیف دولت عربستان و برابر آن، حق ها و آزادی های زایران با تاکید بر عملکرد عربستان است. نگاشته پیش رو مبتنی بر روش توصیفی-تحلیلی و کتابخانه ای، ماهیت سرزمین بقیع را از قبیل منطقه بین المللی (در صورت پیگیری) می داند و ضرورت برخورداری از حقوقی همچون رفتار برابر، حق کرامت، حق بروز رفتارهای تمدنی و آزادی ورود و خروج را مسلم می انگارد.