شناسایی عامل بیماری پژمردگی گوجه فرنگی و کنترل آن با استفاده از باکتری های آنتاگونیست در استان آذربایجان شرقی

یکی از عوامل محدود کننده تولید گوجه فرنگی در دنیا بیماری پژمردگی باکتریایی با عامل Ralstonia solanacearum است. با توجه به اهمیت این بیماری در گوجه فرنگی، استفاده از عوامل کنترل زیستی می تواند یک راهکار موثر در کاهش خسارت این بیماری باشد. در این پژوهش نمونه های گیاهی مشکوک به بیماری پژمردگی باکتریایی گوجه فرنگی، در سال 1394 از مناطق مختلف استان آذربایجان شرقی جمع آوری شد. جداسازی باکتری از طریق شناسایی آن با آزمون های بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی صورت پذیرفت. در بررسی های ژنوتیپی با جفت آغازگرهای ناحیه 16sRNA به نام PS96I و PS96H قطعه ای به اندازه 148 جفت باز همچنین با جفت آغازگرهای F 759 و F 760 قطعه ای به اندازه 280 جفت باز  با PCR تکثیر شد. بر اساس مجموع بررسی های فنوتیپی و ژنوتیپی جدایه های مورد بررسی از  بیماری پژمردگی گوجه فرنگی به عنوان بیوار  ІІ از R. solanacearum شناسایی شدند. به منظور کنترل زیستی باکتری مذکور تعداد 15 جدایه باکتری از خاک ناحیه ریزوسفر بوته های سالم، با استفاده از آزمون رقیق سازی جداسازی شد. اثر آنتاگونیستی این جدایه ها بر اساس توانایی آن ها در جلوگیری از رشد پاتوژن با استفاده از آزمون تشکیل هاله بازدارنده مورد بررسی قرار گرفت. از بین جدایه های مورد بررسی، سه جدایه به عنوان نماینده انتخاب و ویژگی های فنوتیپی و ژنوتیپی آن ها تعیین گردید. بر این اساس جدایه ka1 به عنوان Bacillus subtilis، جدایه ka2 و Ka3 به عنوان Pseudomonas fluorescens شناسایی شدند.