مدل تبیینی به عنوان یک نوآوری در کلاس زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی: برداشت زبان آموزان بیشتر فعال و کمتر فعال شناختی

در پژوهش حاضر تلاش بر آن بود تا زبان آموزان انگلیسی به عنوان زبان خارجی که به لحاظ شناختی بیشتر فعال هستند و آنهایی که کمتر فعال هستند، درخصوص برداشتشان از استفاده از مدل تبیینی به عنوان یک نوآوری در کلاس انگلیسی مورد  بررسی قرارگیرند. ده زبان آموز مذکر سطح متوسط انگلیسی به عنوان زبان خارجی از یکی از موسسه های زبان ایران در این تحقیق شرکت کردند که از بین 60 زبان آموز همگن به صورت تصادفی برگزیده شدند. از میان این ده شرکت کننده پنج نفر ازنظر شناختی بیشتر فعال و پنج نفر کمتر فعال بودند. این افراد براساس پاسخ هایشان به پرسشنامه معتبر مشخصات شناختی انتخاب شدند. برای استخراج دیدگاه زبان آموزان بیشتر و کمتر فعال شناختی درمورد مدل تبیینی از مصاحبه استفاده شد. یافته های این تحقیق مشخص کرد فراگیرانی که به لحاظ شناختی بیشتر فعال هستند نسبت به آنهایی که کمتر فعالند از کلاس روش تبیینی بیشتر لذت می برند. همچنین فراگیران فعال شناختی نسبت به زبان آموزان کمترفعال از کلاس روش تبیینی بهره بیشتری بردند. آنها مهارت گفتاری و نوشتاری زبان دوم خود را مثبت ارزیابی کردند. هر دو گروه عنوان داشتند که از کلاس روش تبیینی خوششان آمده و این نوع کلاس نسبت به روش ها و کلاس هایی که پیش از آن تجربه کرده بودند جذاب تر است. بااین وجود، زبان آموزانی که به لحاظ شناختی کمترفعال بودند، بیان کردند که احساس خستگی می کردند زیرا تکالیف فراتر از سطح توانایی آنها بود و نمی توانستند از عهده همه آنها برآیند. یافته های این تحقیق در حوزه آموزش زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی کاربردهای عملی دارد.