مقایسه اثر درمان ترکیبی کرایوتراپی و تزریق داخل ضایعه بلئومایسین با درمان کرایوتراپی در درمان زگیل های مقاوم کف دست و پا

هر چند بسیاری از زگیل‌ها با درمان های معمول بهبود می‌یابند، ولی موارد مقاوم از معضلات شایع هستند. بلیومایسین از جمله داروهایی است که برای موارد مقاوم استفاده می‌شود. هدف از این پژوهش مقایسه اثر ترکیبی کرایوتراپی و تزریق داخل ضایعه بلیومایسین با کرایوتراپی در درمان زگیل مقاوم است.

شصت بیمار با زگیل مقاوم به درمان انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه 30 نفره A و B قرار داده شدند. در هر گروه سه جلسه کرایو طی هفته‌های 0، 3 و 6 در صورت وجود ضایعات قابل مشاهده انجام شد. در گروه B علاوه بر کرایوتراپی در هفته صفر و در صورت وجود ضایعه قابل مشاهده طی هفته 3 نیز تزریق داخل ضایعه بلیومایسین mg/ml1 انجام شد. نتایج درمانی و عوارض احتمالی در هفته‌های 3 و 6 بررسی شد.

یافته‌ها:

میزان پاسخ به درمان از نظر پزشک به صورت ضعیف، متوسط و خوب تعریف شد که این میزان بعد از سه هفته درمان در گروه A به ترتیب 7/16، 3/53 و10 درصد و درگروه B به ترتیب 7/16، 50 و3/33 درصد بود. میزان پاسخ بعد از 6 هفته به درمان در گروه A به ترتیب 3/33، 40 و 7/26 درصد و درگروه B نیز به ترتیب 7/6، 40 و 3/53 درصد بدست آمد.

نتیجه‌گیری:

درمان ترکیبی کرایوتراپی وتزریق داخل ضایعه بلیومایسین نسبت به کرایوتراپی روش موثرتری برای درمان زگیل مقاوم است.