روش شناسی مطالعات سبک در طرح و نقش قالی ایران

قالی ایران متناسب با فرهنگ و اقلیم جوامع تولیدکننده ویژگی های فنی و بصری متنوعی را به خود گرفته است. چگونگی شناخت علمی و روشمند این ویژگی ها و قواعد شکل دهنده آنها یکی از مباحثی است که همواره مورد توجه پژوهش گران بوده است. مسئله اصلی تحقیق، پراکندگی و شخصی بودن روش های تحلیل و تحقیق در طرح و نقش قالی ها است. این پراکندگی باعث شده است تا ارزیابی، تایید و تعمیم یافته های پژوهش های حوزه قالی از دقت و اعتبار لازم و کافی برخوردار نباشد. با توجه به توانمندی دانش سبک شناسی در مطالعه و گونه بندی انواع هنرها، محققان همواره بر ضرورت به کارگیری قابلیت این دانش در شناخت قالی ها تاکید داشته اند. هدف از پژوهش حاضر، ارایه یک روش شناسی علمی جهت انجام مطالعات سبکی در طرح و نقش قالی ها می باشد. با توجه به اینکه، ماهیت و چگونگی یافتن صفات سبک و نیز چگونگی تغییر سبک ها محور مطالعات سبکی را تشکیل می دهند، از این رو سوالات اصلی پژوهش بر شناخت مفاهیم و اصطلاحات تخصصی دانش سبک شناسی در فرش، مراحل انجام مطالعات سبکی روش مند در طرح و نقش قالی ها و شناخت عوامل موثر در تغییر سبک های طراحی قالی تمرکز دارند. نتایج نشان دادند، مفاهیم و بنیان های دانش سبک شناسی قابل تطبیق با بنیان های نظری فرش ها هستند لذا می توان از قابلیت های دانش سبک شناسی، در سبک شناسی قالی ها و شناخت و تبیین عوامل موثر در ظهور و افول انواع سبک های طراحی استفاده کرد. این پژوهش به لحاظ نوع داده ها کیفی، براساس نوع نتیجه کاربردی و از نظر روش پژوهش توصیفی-تحلیلی می باشد که با استفاده از داده های حاصل از منابع کتابخانه ای و تجربیات میدانی محقق به انجام رسیده است.