رویه قضایی محاکم ایران در مورد صدمات روانی وارده بر مسافران هوایی و نحوه جبران آن

در ساحت صنعت حمل ونقل هوایی گاه عدم حمل مسافر یا تاخیر در حمل، مسافران را در موقعیتی فراتر از دشواری ساده و قابل اغماض قرار می دهد و به فشار و حتی آسیب روانی تبدیل می شود. آسیب هایی که ممکن است مسافر آسیب دیده را تا مدت ها (و گاه تا همیشه) دچار مشکل و اختلال کند. حقوق نمی تواند به سادگی از کنار چنین آسیب هایی عبور کند. در این مقاله ضمن شناسایی آسیب های روانی که ممکن است در حین پرواز یا قبل و بعد از آن برای مسافران ایجاد شود، دیدگاه جامعه بین المللی و دولت ها در خصوص این نوع آسیب ها و موضع حقوق ایران و رویه قضایی بررسی و تبیین می شود. به نظر می رسد که رویه قضایی در این مورد جلوتر از حقوق موضوعه و همگام با تحولات بین المللی حرکت می کند.