پهنه بندی مکانی شاخص کیفی آبخوان شمال شرقی دشت بیجار و مقایسه کیفیت آب با روش های مختلف

با توجه به اینکه کیفیت آب شرب در سلامتی انسان‏ها نقش مهمی دارد، باید کیفیت آب آبخوان‏ها به‏عنوان اصلی‏ترین منبع تامین آب شرب تجزیه‏وتحلیل شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی کیفیت آب‏های زیرزمینی استفاده شده برای شرب در شمال شرقی دشت بیجار با شاخص GQI با استفاده از نرم‏افزار ArcGIS است. محدوده مطالعاتی آبخوان دشت بیجار یکی از آبخوان‏های استان کردستان است که منبع آب شرب قسمتی از شهر بیجار و بیش از 12 روستا را تامین می‏کند. شاخص کیفیت آب شرب با استفاده از چهار روش GQI، GQI-GA، GQI-FL-GA و GQI-FG برای این آبخوان تهیه شده و سپس، به‏منظور صحت سنجی و مقایسه نتایج چهار روش یادشده از ضریب همبستگی (r) و جذر میانگین مربعات خطا (RMSE) استفاده شد. بر اساس نتایج به‏دست‏آمده، روش GQI-FL- GA با ضریب همبستگی 89/0 و RMSE 01/0 بهترین نتایج و روش GQI-FG با ضریب همبستگی 86/0 و RMSE 11/ 0 ضعیف‏ترین نتایج را ارایه دادند. بر اساس روش شاخص کیفی آب 2/91 درصد از دشت کیفیت مناسب داشته و 8/8 درصد باقی منطقه که بیشتر بخش‏های شمال شرقی (خروجی دشت) بوده و کیفیت قابل قبول دارد.