بررسی عوامل مهم و موثر بر فرسایش خاک و رسوب‏ زایی رودخانه شیرین دره با بهره‏ گیری از رویکردهای سنجش از دور و GIS

هدف از انجام پژوهش حاضر، به کارگیری و تبیین کاربرد و اهمیت تصاویر چندزمانه (تکرار زمانی) ماهواره‏ای لندست در بارزسازی تغییرات حریم (بستر و کرانه‏ها) رودخانه شیرین دره به منظور ارزیابی تغییرات مورفولوژی رودخانه بوده است. ارزیابی میزان توسعه بستر عمومی و فعال، نوع رودخانه و تغییر شکل‏های رود طی سال های 1995 تا 2019 در پنج دوره ارزیابی شامل 1995 تا 2005 (دوره اول)، 2005 تا 2010 (دوره دوم)، 2010 تا 2015 (دوره سوم)، 2015 تا 2017 (دوره چهارم) و 2017 تا 2019 (دوره پنجم) شده است. از مدل‏های تعیین فرسایش‏پذیری تجربی EPM و MPSIAC برای برآورد تغییرات رودخانه استفاده شده است. مدل EPM بر پایه اصل امتیازدهی به دو متغیر اصلی شامل شدت و میزان فرسایش و رسوب‏زایی، اقدام به بررسی میزان فرسایش‏پذیری حوضه آبریز کرده و مدل MPSIAC از تاثیر و نقش 9 عامل مهم و موثر بر فرسایش خاک و رسوب‏زایی حوضه آبریز برای برآورد وضعیت رسوب دهی و فرسایش بهره می‏گیرد. طبق نتایج به دست آمده مشخص شد که حوضه آبریز شیرین دره رسوب دهی کلی 3/83140 مترمکعب بر سال و رسوب دهی در سطح برابر با 94/217909 تن بر سال برای مدل EPM دارد. همچنین، مقادیر 95/750 مترمکعب بر سال و رسوب دهی در سطح برابر با 5/658509 تن بر سال توسط مقدار تحویل رسوب 02/38 برای مدل MPSIAC است. همچنین، با انجام اعتبارسنجی مدل‏های تجربی مشخص شد که نتایج مدل MPSIAC نسبت به EPM در مورد حوضه بررسی شده دقت بیشتری داشته است.