بررسی اثر تنش خشکی و پیش تیمار بذر بر صفات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی کینوا (Chenopodium quinoa)

در این تحقیق به منظور بررسی اثر پیش تیمار بذر بر ویژگی های کمی و کیفی گیاهچه های کینوا تحت تنش خشکی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1398 اجرا گردید. در این آزمایش پیش تیمار بذر در دو سطح هیدروپرایمینگ به مدت 12 ساعت و بیوپرایمینگ با باکتری (Bacillus subtillis) به مدت 24 ساعت و تنش خشکی در پنج سطح 0، 5/0-، 1-، 5/1- و 2- مگاپاسکال با پلی اتیلن گلایکول بود. نتایج نشان داد اثر پیش تیماربر تمامی صفات مورد بررسی بجز محتوای مالون دی آلدیید و پایداری غشاء معنی دار شد. کاربرد باکتری های محرک رشد منجر به بهبود شاخص های گیاهچه کینوا از قبیل محتوای وزن تر اندام هوایی (29 گرم)، محتوای کلروفیل (65/40 میکروگرم بر گرم)، کاروتنویید (3/2179 میکروگرم بر گرم)، فعالیت آنزیم های سوپراکسید دسموتاز (60/16 میلی گرم بر پروتئین) و کاتالاز (07/3 میلی گرم بر پروتئین)، فنول کل (52 مول بر گرم)، میزان فلاونویید (65/62 مول بر گرم) شدند. افزایش تنش خشکی منجر به کاهش وزن تر اندام هوایی، محتوای کارتنویید، قند کل و محتوای پروتئین شده، اما محتوای کلروفیل، پرولین، فنول کل، فلاونویید و میزان فعالیت آنزیم کاتالازتحت شرایط تنش خشکی افزایش پیدا کرد. هم چنین برهم کنش دوگانه پیش تیمار در تنش خشکی بر محتوای کلروفیل a معنی دار شد و بیش ترین محتوای کلروفیل (05/28 میکروگرم بر گرم) در تنش 2- مگاپاسکال و بیوپرایمینگ حاصل شد. بنابراین، بیوپرایمینگ با باکتری برای دستیابی به بیش ترین مقدار وزن تر اندام هوایی، آنتی اکسیدان های آنزیمی و غیرآنزیمی گیاه کینوا توصیه می گردد.