واکاوی مفهوم غیریت زنانه در کمدیهای آریستوفانس

 در این مقاله به سه نمایشنامه از یازده اثر به جا مانده از آریستوفانس، پدر کمد ینویسی یونان پرداخته شده است. کمدی هایی که به «نمایشنامه های زنان » مشهور هستند: لیسیستراتا، تسموفوریازوس و الکسیازوس. در لیسیستراتا زنان ناجی یونان هستند. در تسموفوریازوس، زنان به زن بیزاری و الحاد در تراژدی های ایوریپید شاعر معترض اند و در الکسیازوس زنان تلاش م یکنند آرمانشهری برپا کنند. آریستوفانس در این سه نمایشنامه در سه موضع متفاوت زنان را در جای «غیر » می نشاند تا وضع موجود را نقد کند. نوشتار حاضر غیریت زنانه ی موجود در این آثار را از دو منظر متفاوت بررسی کرده است که برای روشن ت ر شدن بافتار تحلیل نویسنده، «غیریت سلبی » و «غیریت ایجابی » نامیده شده اند. از سویی برخی مفسران غیریت زنانه در این آثار را در راستای تحقیر و تمسخر زنان در جامع های مردسالار دانسته اند و وجود زنان در این نمایشنامه ها را کمیک و زن بیزارانه ارزیابی کرده اند (غیریت سلبی). از سوی دیگر، خوانش همدلان های از آثار او معتقد است آریستوفانس از کلیشه های زمان خود در بازنمایی نقش و جایگاه زنان فاصله گرفته و حضور زن در این نمایشنامه ها به هیچ وجه کمیک نیست (غیریت ایجابی). در نهایت و با استفاده از نظریه دیدگاه فمینیستی استدلال شده است که زنان در نمایشنامه های او در جایگاه غیرواجد مزیت شناختی قرارگرفته اند و شواهد به نفع خوانش مبتنی بر حضور غیرکمیک زنان در این نمایشنام ه ها محکمتر هستند.