سنتز و عامل دارکردن کوپلیمرهای شانه ای آلفااولفین (6 و 10 کربنی)-مالئیک انیدرید و کاربرد آن ها در نانوهیبرید سیلیکا و هیدروژل

پلی آلفااولفین های ساختارهای غیرقطبی دارند و ایجاد قطبیت با عاملیت های مختلف موجب توسعه کاربردهای آن ها می شود. ساختار، تعداد و اندازه شاخه ها در زنجیر اصلی بر خواص و طراحی درشت مولکول های جدید اثر می گذارد. وجود گروه های واکنش پذیر در زنجیرهای آلفااولفینی موجب بهبود برهم کنش آن ها با نانوذرات سیلیکا می شود. همچنین، مقدار شبکه ای کننده موجب تغییر خاصیت جذب حلال های هیدروکربنی می شود.

کوپلیمرشدن رادیکالی 1-هگزن و 1-دکن با مالییک انیدرید در شرایط مختلف انجام شد. ساختار و خواص گرمایی کوپلیمرهای شانه ای آلفااولفین (6 و 10 کربنی)-مالییک انیدرید با تعداد و اندازه شاخه های مختلف با آزمون های طیف سنجی زیرقرمز تبدیل فوریه (FTIR)، رزونانس مغناطیسی هسته هیدروژن (1HNMR) سوانگاری ژل تراوشی (GPC) و گرماوزن سنجی (TGA/DTGA) بررسی شد. اثر مونومرهای عامل دار 2-اتیل هگزیل آکریلات (2-EHA) و 3-کلرو-2-متیل پروپن (3-C2MP) نیز بر واکنش کوپلیمرشدن مطالعه شد. واکنش پلیمرشدن استیرن، مالییک انیدرید و 1-هگزن در مجاورت نانوذرات سیلیکا انجام شد. هیدروژل های جدید با پلی1-هگزن-مالییک انیدرید استری شده با 2-دکانول تهیه شدند. مراحل سنتز نانوهیبرید و هیدروژل و خواص گرمایی آن ها با روش های FTIR و TGA/DTGA بررسی شد.  

انواع کوپلیمرهای شانه ای عامل دار مالییک انیدرید با 1-هگزن و 1-دکن با ساختارهای مولکولی متفاوت سنتز و شناسایی شدند. نتایج نشان داد، درصد تبدیل واکنش با افزایش اندازه شاخه آلفااولفین از 4 به 8 کربن، کاهش می یابد و کومونومر شاخه ای 2-EHA موجب افزایش درصد تبدیل می شود. در نانوکامپوزیت به دست آمده، میان مونومر مالییک انیدرید و نانوذرات سیلیکا برهم کنش وجود دارد. نانوکامپوزیت های استیرن-1-هگزن-مالییک انیدرید دارای 4 و %6/5 وزنی نانوسیلیکا نیز سنتز شدند. طراحی ساختاری شامل عاملیت ها و اندازه شاخه ها و نیز شرایط واکنش اثر زیادی بر خواص درشت مولکول ها و هیدروژل سنتزی دارد.