بررسی رابطه علیت بین توسعه حمل و نقل جاده ای و تصادفات در کشور

تصادفات جاده‌ای و پیامدهای آن‌ مسیله‌ای بسیار مهم برای همه کشورها اعم از توسعه‌یافته و درحال‌توسعه است. هدف این مقاله بررسی رابطه علیت بین توسعه حمل‌ونقل جاده‌ای و تصادفات کشور طی سال‌های 98- 1375 بود.

ابتدا روش تحقیق و داده‌های آماری مورداستفاده بررسی‌شد و سپس از آزمون ریشه واحد دیکی فولر تعمیم‌یافته جهت بررسی مانایی متغیرها استفاده‌شد و سپس آزمون هم انباشتگی جهت تعیین رابطه بلندمدت بین متغیرها انجام‌شد و در ادامه از آزمون علیت گرنجری جهت تعیین رابطه کوتاه‌مدت بین متغیرها استفاده‌شد. در مرحله آخر باقیمانده-های حاصل از رگرسیون هم انباشته را محاسبه و پارامترهای کوتاه‌مدت را با تخمین مدل تصحیح خطا به دست آمد.

نتایج حاصل از آزمون نشان داد که در کوتاه‌مدت و بلندمدت میان متغیرهای رشد ارزش‌افزوده بخش حمل‌ونقل جاده‌ای، رشد میزان حمل کالا و رشد میزان حمل مسافر با متغیر میزان رشد تصادفات در این بخش رابطه وجود داشت و این رابطه یک‌طرفه بود. رابطه علی از طرف رشد ارزش‌افزوده بخش حمل‌ونقل جاده‌ای، رشد میزان حمل کالا و رشد میزان حمل مسافر به سمت رشد میزان تصادفات در این بخش است که در سطح 5 درصد معنی‌دار بود. به این معنی که رشد ارزش‌افزوده بخش حمل‌ونقل جاده‌ای، رشد میزان حمل کالا و رشد میزان حمل مسافر باعث رشد میزان تصادفات کشور در بخش حمل-ونقل جاده‌ای کشور بود.

نتایج حاکی از یک رابطه بلندمدت بین رشد ارزش‌افزوده بخش حمل‌ونقل جاده‌ای، رشد میزان حمل کالا و رشد میزان حمل مسافر با رشد میزان تصادفات کشور در این بخش است که اثر ارزش‌افزوده بخش حمل‌ونقل جاده‌ای، رشد میزان حمل کالا و رشد میزان حمل مسافر بر روی رشد میزان تصادفات مثبت است. نتایج حاصل از آزمون علیت گرنجر در کوتاه‌مدت نشان‌دهنده یک رابطه علی یک‌طرفه از سوی ارزش‌افزوده بخش حمل‌ونقل جاده‌ای، رشد میزان حمل کالا و رشد میزان حمل مسافر به سمت رشد میزان تصادفات کشور در این بخش می‌باشد اما هیچ‌گونه رابطه علی دوطرفه‌ای بین این متغیرها وجود ندارد. نتایج حاصل از مدل تصحیح خطا، نتایج حاصل از آزمون علیت گرنجر را تایید می‌کند.