تاثیر نانوصفحات گرافن عامل دار بر خواص مکانیکی کامپوزیت وینیل استر/ الیاف شیشه

در این پژوهش تاثیر افزودن نانوصفحات گرافن عامل دار بر رفتار مکانیکی کامپوزیت های وینیل استر/ الیاف شیشه مورد بررسی قرار گرفت. جهت توزیع مناسب گرافن در زمینه و ایجاد پیوند مستحکم تر میان گرافن، وینیل استر و الیاف شیشه، سطح گرافن توسط عامل جفت کننده تری آمینوپروپیل تری متوکسی سیلان عامل دار شد. سپس کامپوزیت ها به روش لایه گذاری دستی با نانوکامپوزیت های حاوی درصدهای وزنی 0، 2/0، 4/0 و 6/0 گرافن عامل دار ساخته شدند. مطابق نتایج، نانوکامپوزیت حاوی 4/0 درصد وزنی گرافن عامل دار بهترین خواص را نشان داد. طبق نتایج آزمون خمش، نانوکامپوزیت حاوی 4/0 درصد وزنی در مقایسه با نمونه فاقد گرافن به ترتیب 63 و 28 درصد افزایش در استحکام و مدول خمشی از خود نشان داد. نتایج آزمون کشش به ترتیب 26 و 11 درصد بهبود در استحکام کششی و مدول یانگ را برای نانوکامپوزیت حاوی 4/0 درصد وزنی گرافن عامل دار نسبت به کامپوزیت فاقد گرافن نشان داد. مطابق تصاویر میکروسکوپ الکترونی، افزایش خواص مکانیکی می تواند مربوط به بهبود چسبندگی بین پلیمر و الیاف و مکانیزم های چقرمه سازی در نمونه های شامل گرافن عامل دار باشد.