مقایسه و ارزیابی روش های تخمین تبخیر و تعرق گیاه مرجع در سه دسته کلی مبتنی بر دما، تابش و انتقال جرم (مطالعه موردی: استان لرستان)

تخمین میزان دقیق مقدار تبخیر و تعرق گیاه مرجع نه تنها در برنامه ریزی آبیاری و تعیین دور آبیاری، بلکه در مطالعات مربوط به مدل سازی بیلان آب از اهمیت فراوانی برخوردار است. هدف از این پژوهش، مقایسه و ارزیابی نه روش مختلف تخمین تبخیر و تعرق گیاه مرجع در سه دسته کلی مبتنی بر دما، تابش و انتقال جرم در نه ایستگاه مطالعاتی از سال 1999 تا 2019 در استان لرستان می باشد. نتایج این روش-ها با نتایج حاصل از روش مرجع، فایو پنمن مانتیث، مقایسه گردید. ارزیابی عملکرد روش های مختلف با آماره های R2 ، RMSE و CRM صورت گرفت. نتایج نشان داد که در اکثر ایستگاه های مطالعاتی، در بین روش های مبتنی بر دما، روش هارگریوز سامانی، در بین روش های مبتنی بر تابش خورشید، روش مک کینگ و نیز در بین روش های مبتنی بر انتقال جرم، روش WMO بهترین عملکرد را با ثبت بیش ترین R2 و کم ترین RMSE ارایه دادند. هم چنین با استفاده از نرم افزار ArcGIS نیز پهنه بندی مکانی انجام شد و نقشه هر دسته ارایه گردید.